Kafamda Bir Tuhaflık
Orhan Pamuk’a ait okuduğum ilk kitap “Kafamda Bir Tuhaflık.” 6 yıllık çalışmanın sonunda ortaya çıkmış bir eser. Mustafa’nın geçim sıkıntısından dolayı İstanbul’a göçmesi ve oğlu Mevlüt’ü de yanına alıp “İstanbul’un taşı toprağı altındır” sözündeki altından kendilerine düşen payı almanın peşine düşmüş Mevlüt’ün hikayesini anlatıyor. Kitap 1969’dan 2012’lere kadar olan İstanbul’u sosyolojik, ekonomik kültürel ve siyasi açından ele alan güzel bir eser. 7 bölümden oluşuyor. Amcasının oğlunun düğününde gördüğü bir kıza aşık olan Mevlüt mektuplar yazmaya başladığı kalbini titreten kişi ile bir hikayeye başlamak isterken, kuzeninin kurduğu bir kumpas sonrası aşık olduğu kişiyi değil de ablasını kaçırarak hikayesine başlar.
Yönünü akıl ve kalbinle tayin etmeye çalışırken, kaderin seni çok farklı bir hayata sürükler ya, işte Mevlüt de hayatının büyük bir kısmını aklından ve kalbinden uzak kafası karışık bir halde kadere boyun eğerek geçirecektir. Okuduğunuz zaman dönemin İstanbul sokaklarını, esnaf kültürünü, sokak satıcılarının gözünden İstanbul’un zaman içerisindeki değişimini hayatınız sanki orada geçmiş gibi yaşayacaksınız. Romanın karakterleri gerçek hayatta belki de hepimizin yakınlarındaki insanlar kadar tanıdığı gerçeklikte sunulmuş okuyucuya. Roman hakkında yazılacak çok şey var aslında ama yazarın kaleminden çıkan sözler burada bir kaç cümle ile anlatılmayacak kadar güzel. Şiddetle tavsiye ederim.
Orhan Pamuk deyince nedense benim aklıma İstanbul geliyor. Yine bir İstanbul macerası anlatmış bize yazar. Köyden İstanbul'a önce yoğurt satarak geçinen bir aile iken sonrasında boza işine giriyor. Sevdiği kıza mektuplar yazıyor ama istediği kızı alamıyor. Bir sürü spoiler vermek istemiyorum. Hem tarihi bilgiler kazanarak tarihsel deneyim elde edeceksiniz hem de kültür kazanacaksınız. Boza nedir ve tarihinde neler yaşanmıştır ? Osmanlı'dan bu yana onun tarihi ve kültürü.
Sadece boza yok tabiki eserde. Pamuk aslında toplumsal sorunların, tabuların, yazılamayacakların sonuna kadar yazıp irdelemiş. Bir not kağıdım var ki 2 sayfalık farklı konular var irdelenen. Siyaset, göç, eğitim, din, cemaat yapılanması, Atatürkçülük, askerlik, kız kaçırma, bilim, mezhep çatışması, ırkçılık, dini ritüeller, rüşvet, esnaflık, kürtaj, işkence ve bir çok konu var. Gerçekten yazsam bitmez.
Son kısımları biraz sıkıcıydı. Kentsel dönüşüm ve miras kavgaları bölümü biraz tekrarlayan ve sıkıcı olmuş. Bence daha doğrusu son bölümler olmamış.
Geçmişe ışık tutan, çeşitli eleştiriler barındıran bir eser. Kabul edersiniz ya da etmezsiniz ama bazı şeyleri öğrenmek için okumak gerek. Öğrenmek gerek. Güzel bir eserdi. İstanbullular mutlaka okumalı.
Kafamda Bir Tuhaflık
"Orhan Pamuk'un çılgınlığında deha var" Umberto Eco
Kitap yoğun bir karakter şemasıyla başlıyor. Olabildiğince ilk okumaya başladığınızda karakterleri anlamaya, kim kimdi yahu dediğiniz bir silsileye alıyor sizi. Ama tabi ki Orhan Pamuk sizi oradan alıp, olayın içerisine öyle bir çekiyor ki, sizin de kafanızda bir tuhaflık oluşturarak, ana karakter Mevlüt'ün tuhaflığını anlamınıza uğraşıyor. Yine yoğun bir anlatım, 450'yi aşkın bir sayfa sayısı var ama olay akışına girdiğinizde akıcılığıyla sizi sona getiren bir kitap.
Harika.
Merhabalarr! Nasılsınız, ben pek iyi değilim açıkçası. Sonunda Cevdet Bey ve Oğulları'nı bitirebildim ama o kadar çok olumsuz düşünceden, şikayetten sonra hiç iyi hissetmiyorum. Orhan Pamuk'un okuduğum 4. kitabı oldu ve sevmediğim tek kitabı... Kimse yaşadığı hayattan tam anlamıyla memnun olamaz, bu doğru ama bir kitaptaki bütün kahramanlar da
Çok mu roman okudum? Tam bir kitap kurdu muyum? Bilmiyorum. Ancak şimdiye kadar okuduğum en iyi ve beni en çok etkileyen kitaplardan biri. Kullanıcı adımdan da anlaşılacağı üzere (@mevlutlaratas). Romanda çok fazla not edilmesi gereken, ilgimi çeken bölüm var. Not defterime yazamadım. Alıntılarda sadece kitaptan iki epigraf paylaşacağım. Mutlaka okumalısınız bu romanı. Orhan Pamuk’un her kitabını okuyun ancak bunu illa ki okuyun.
Dört, beş önce lisenin başındayken okulun kütüphanesinde dakikalarca rafları kurcalar, kitap seçerdim. Haruki Murakami'ye ilk olarak o zaman rastlamıştım. Yıllar içinde hem ismini hem kitaplarını defalarca işitmeme rağmen kendisiyle ilk karşılaşmamız 2019'un Haziranına, 18 yaşımın sonlarına denk geldi. Daha güzel bir zamanlama olamazdı. İmkansızın
