Aradan yıllar geçtikten sonra Pamuk önyargımı yıkıp eserlerini 2020 itibariyle okumaya başladım. 3 aydır Pamuk okumalarıma ara vermiştim ama sahalara Kafamda Bir Tuhaflık ile döndüm :) Kitabı okuyan arkadaşlarımdan bu kitaba başladığımı duyunca üçü "Ah Canım Mevlüt..." diye aynı tepkiyi verdi. Kitabı bugün bitirince ben de onların niye
Uzun zaman sonra kitap incelemesi yazıyorum, içimde bayram sevinci yaşayan bir çocuk var sanki. Kitaba geçmeden bir kaç şey söylemek istiyorum. Bazı kitaplar kitaplıkta uzun zaman kalır, elimiz hep gitmek ister ama hiç gitmez, bir gün alıp okumaya başlarız ve o kadar beğeniriz ki kendi kendimize kızarız. Bunca zaman nasıl okumazsın, kendini bu
Teneke mahallesinde tüm kurtuluşunu yeniden yapacağı evliliğe bağlamış Nalan’la açılan hikaye, Baki’nin hayatına girmesi ile gelişiyor. Nalan’ın ve Baki’nin ailesinin hikayesini de takip ediyoruz bir yandan. Ancak romanın asıl kahramanı çiftin ileride doğacak olan oğulları Sabri. Çoğunlukla Sabri üzerinden genelde bir döneme, dönemin kültürel ve siyasi yapısına, magazinine, köyden kente göçe; özelde aile ve ikili ilişkilere değinen harika bir kitap.
Büyük trajediler, büyük insanlar, büyük laflar yok bu kitapta. Ancak tadına vara vara okunabilecek güzel ve gerçekçi bir hikaye, üzerinde derin derin düşünülmüş çokça karakter var. Bu karakter bolluğu içinde hiçbirinin eylemlerinde tutarsızlık olmaması yazar için büyük başarı sayılmalı. Dönem, gelişim, kuşak romanı türlerinin hepsine sokulabilecek kitabın benim için dokunduğu en net konu baba-oğul ilişkisi oldu. Aile özellikle baba tarafından yaralanmış çocukların hikayelerinin aşırı dramatize edilmeden anlatılması romanın bir diğer başarılı noktasıydı.
Halk inanışlarına değinen yanıyla büyülü gerçekçiliğe de göz kırpan yazar sanırım ilk roman tedirginliğiyle bu sularda çok durmamış ve tadında bırakmış bence iyi de yapmış.
Her bölümün başında kullanılan alıntılarsa bir sonraki bölüme geçme istediğini körükleyen noktalardan biri oldu.
Belki bir şeyi bir şeye benzeterek anlatmak en basiti olduğundan söylemeden geçemeyeceğim; biraz Kafamda Bir Tuhaflık biraz Sevgili Arsız Ölüm tınıları yakalamak mümkün kitapta.
Çağdaş yazar ve romanları takip edenler için güzel bir seçenek olacaktır. İyi okumalar.
Japon Klasikleri - 27
Japon klasikleri dizisi ile uzun bir zamandır senli benli gibiyim. Japon kültürüne, yaşayışlarına, özellikle de edebiyatlarına yakından tanık oldum bu diziyle birlikte. Dizinin çoğu eserinde hep bir ‘’geyşa’’ lafı geçerdi ama detayına pek inilmezdi. İşte bu eser geyşalığın derinlerine, hatta Tokyo’nun arka sokaklarına götürüyor okuru. Geyşalık
490 syf.
10/10 puan verdi
Öncelikle kitabı çok ama çok beğendiğimi söylemeden edemeyeceğim. Bitince üzüldüğüm, özleyeceğim kitaplar listesine girdi. Arada gece kalkıp şimdi ne yapar Mevlüt? diye merak edip kalkıp okuduğum oldu
Romanda, İstanbul’un ve hatta ülkenin 1950‘lerden 2012’ye kadar değişimi büyük bir titizlikle kendine yer bulmuş. Okur bunu Mevlut’un gözlerinden görüyor ve değişime şaşırıyor. Yazar, Duttepe ve Kültepe’deki gecekondu yaşamından Hacı Hamit Tower ile biten bu değişime adım adım insanı bizzat şahit kılmış.
O kadar sürükleyici, yalın bir dil kullanılmış ki adeta içinde buluyorsunuz kendinizi. Sanki ben de Duttepe de kondulardan birinde yaşıyor, Mevlut'e, Samiha'ya yada Vedia'ya komşu olmuştum. Adeta düğünlerine katıldım, cenazelerine gittim, bayram sofralarında yemek yedim.
Umberto Eco nun dediği gibi Orhan Pamuk'un çılgınlığında deha var.
Kurgu güzel, anlatım güzel bence mutlaka okunmalı
Orhan Pamuk’un Kafamda Bir Tuhaflık Var romanını bırakıp burada o kitaptan da Mevlüt’ün okul yıllarıyla karşılaşmak kitabı tekrar okumam için bir işaret sanırım:) Daha önce yayınlanan eserlerinden seçtiği hikayelerin birleşiminden oluşuyor. Güzel,akıcı şekilde okunuyor.
