Çoğumuz sevgimizi tamı tamamına anlatamayız çocuklarımıza yalan mı? Bu değil mi toplum olarak en büyük eksiğimiz? Bu yüzden değil mi bunca sevgisiz, stresli ortam... Bu yüzden değil mi pişmanlıklar, kendi kanıtlama için yalan yanlış yollara sapmalar.
Şairin dediği gibi gökyüzü gibi bir şeydir çocukluk. İnsanın peşini bırakmayan düşlerin ilk yurdudur. Yeryüzüne doğru atılan küçücük adımların sokakların neşesine büründüğü çocukluk günleri bir ömür boyu anımsanır. Çocukken gülmek tam anlamıyla gülmektir. Ağlamak da öfke ve kızgınlıkla dolu küçük yumruklarını sıkarak tüm dünyaya meydan okumak gibidir. İnsan çocukluğuyla birlikte büyür. Çatlayan tohumlar gibi toprağa tutunduğumuz köklerimizdir çocukluğumuz.f
Ne doktor ne de pilot olmak istemişti ama ben anlamıştım. Onun anlamlandıramayıp cümlelere dökemediği şey, sadece iyi bir insan olmaktı.
Günaydın. Nereden geldiğini bilmeden gözlerini açtığın ilk günkü gibi değil bugünün. Sadece diğer günler gibi işte. Şimdi kalkıp her sabah yaptığın gibi dünyanın en büyük oyununa katılmalısın. Aslında neden bunu yaptığına dair pek bir fikrin yoktur biliyorum. Olmasa da sorun değil nasıl olsa daha sonra, neden geldiğini bilmediğin ömrünü bazı amaçlara adayarak, varoluşuna rasyonel nedenler yaratacak ve onların peşinden koşarken de öleceksin. Oyun tam olarak böyle işliyor ve buna ömür deniyor.
Oysa gezegenin tek hakimi insanın sadece hayatta kalmak için yapması gerekenler bile ömürlerinin ciddi bir bölümüne mal oluyor.
Kaynakları kullanıp daha çok zenginleşmek için kurdukları yanlış yaşam sistemleri yüzünden insanların doğasında bozulmalar meydana geldi.