Kafeste bir kuş okumaları
İnsanın bazen akıldan geçmesi gerek. Akıl baştayken hakikatten uzaklaşmak da mümkün. Aklı bir kenara bıraktığında hakikat elinden tutar insanın.
Sayfa 110 - undefinedKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
Ailesi gittiğinde Aksyonov'un aklına karısıyla konuştukları geldi. Karısının da kendisinden şüphelendiğini hatırlayınca kendi kendine, " öyle görünüyor ki gerçeği bir tek Tanrı biliyor ve biz insanlar sadece ona yalvarabilir ve sadece ondan merhamet bekleyebiliriz " dedi.
Sayfa 71Kitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
Sen gelirken ağlamıştın,
Orası için.
Bil gidersen de ağlayacaksın
Burası için..
Kafeste bir kuş okumaları
Razıydı. Bu duyguyu bir kez olsun yaşamak için bütün ömrünce bomboş yaşamaya razıydı. İlk kez ölmekten korktu.
Sayfa 143 - undefinedKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
Bir daha hiç saat takamdım, takvimleri, mevsimleri umursamadım. Adı konulmamış, tarif edilmemiş bir zaman dilimini yaşamaya başladım.
undefinedKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
" Simon! "
" Hı ?"
" Biz hep veriyoruz da neden hiç kimse bize hiçbir şey vermiyor ?"
Sayfa 24 - İş bankasıKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
Doktorun Karşısında
Ben çocukluğumdan beri cebir okudum doktor
Cebire çevirdim boyuna bilgileri
Bir ara yok olmuştu geometri
Enlemler endi boylamlar boydu
Dağlar yükseklik ırmaklar çizgi
Ülkeler ya üçgen ya dörtgen ya yamuk
Sayfa 14 - DirilişKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
Çünkü sevdim ve kalbiyle yaşayanlar zümresindeyim.
Sayfa 19 - TimaşKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
- Beni geç Süleyman, beni bir yana bırak.
- Yo.. Anlamak istiyorum. Doğrusu , doğrusu ne ?
- Bak . Sanıyorum toprak, bundan böyle toprak olmaktan çıkacak. Ağaca ağaç gibi bakmayan, toprağa toprak diyerek basmayan, adama da adam gibi muameleyi bırakacak.
- Peki sen ne yapacaksın ?
Gözlerime gölgeler düşüyor. Ne yapacağımı adım gibi biliyorum. Çünkü yeni bir şey değil bu : Eskiden nasılsam, şimdi öyleyim, daha sonra da öyle kalacağım.
- Ya zaman... Ya bütün olup, bitenler...
-Zaman ... Her zaman aynı. Güneş aynı ay aynı ağaçlar ve insanlar aynı, sevgi ve nefret, korku ve ümit hep aynı.
Dualar aynı..
Kıble tek.
Sayfa 39 - DergâhKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
O yangınlar bu dağlarda bu taşlarda mı tutuştu? Korku bu dağları mı bekledi? Bu dağların gördüğünü mü kimseler görmedi? O ağır yük bu dağların mı omuzlarına bindi? Bu dağlar da mı tanık tutulduklarına tahammül etti? Bu dağlar da mı mahşerde kavuşacak sıradağlardandır, o vakte kadar insanlar yalan yanlış konuşacak mıdır?
Sayfa 16 - TimaşKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
... Bir tacir ve bir muhacirin mümkün kıldığı varlığıma şimdi seyyahlık yaraşır. Yol zamanı
Sayfa 14 - TimaşKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
" Beni bir ovada buldular
Kolum kanadım kırdılar "
diye ,Yunus ilahisi okumaya başlıyor.
Hey... Hey... diyorum. Yavaş ol.. bu şiir senin değil.
Olsun diyor. Ne zararı var. Ayrılıklardan şikayet ediyor nasılsa. Bana da uyar, sana da .
Sayfa 40 - DergâhKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
Bu soylu yalnızlık budalalığından vazgeçmeliyim.
Ne soyluyum, ne de tam manasıyla yalnız. Nahide beni bir an için bile terk etmiyor.
Parka gidiyorum...
Çünkü o da geliyor...
Ondan bahsetmek böyle uluorta olamamlıydı.
Parkın havası demek beni ister istemez etkiliyor ve ifade zaafına uğratıyor. Parklar insanların buluşma yerleridir genellikle. İşte bak, yine zaaf önceliğini dinlemeye vermeliydim.
DergâhKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
Kadehleri içip kırıyorsun
Doğuştan askersin savaşı kınıyorsun
Bir karınca kadar sabrın yok velilik taslıyorsun
Duvar mısın sur musun
Köprü müsün han mısın yıkılıyorsun
Rolün sembolleri biziz ama aktörlüğü sen yapıyorsun
Biz eser verdik sen tuluat yapıyorsun
undefinedKitabı okudu
Kafeste bir kuş okumaları
"Şükür mü şikayet mi bu dil neyi anlatır
Gönül bu hikayeyi uzattıkça uzatır "
Hafız Divanı
Sayfa 143 - TimaşKitabı okudu