hiç mi ümit yok
kaybettiklerin, kaybedilenler
gidenler,kalanlar
-sa -sı -de -da sı var mı bunun?
Biz kıyametimize el ele yürüdük. Ateşin yalnızca düştüğü yeri yakmadığını yeniden yeniden öğrendik.
"Yaşamak bir çürüme hali aslında. Neden birlikte çürümüyoruz öyleyse?" diye sormuştu. Ardından da gülümsemiş. Bir 'son' ancak bu kadar güzel vurgulanabilirdi.
Konuşacaklarımız vardı hem. Susacaklarımız... Bakışacağımız anlar...
Kafka Okur
Beni doğuran güneş, büyüten yağmur
Şimdi kurutan güneş, taşıran yağmur
Dağılıyor, dokunamıyorsun
Bağırıyor, duyamıyorsun
Sayfa 4Kitabı okudu