Sonra...
Sonra bir çocuk ölüyor. Henüz hiç hayal kurmamış , gözlerinin içinden masumiyet akan, gözlerinin içi sonsuz gülen...
Sonra bir çocuk ölüyor. Henüz ‘keşke’ si olmayan, daha en favori oyuncağını seçmemiş , hiç ip atlamamış,sınav heyecanı yaşamamış...
Sonra bir çocuk ölüyor. Hiç anı edinememiş , hiç aşık olmamış , çok sevmiş ve çok sevilmiş bir çocuk ...
Sonra ...
Birçok şey anlamını yitiriyor. Can yanıyor, canlar yanıyor. İnsanlık ölüyor.
Bir tatlı huzur ? Almaya gelmeyi çok isterim. Eğer varsa.
~~İpek Atcan ~ Kafka okur sayı 30 ~ Köşesiz köşe:bir tatlı huzur adlı denemesinden bir alıntı~~