Kafkaesk adı verilen, içinden çıkılmaz, boğucu ruh halleri ve ortamlarını tasvir eden bir kavramın mimarı olan Franz Kafka, dışlanmışlıktan da öte, hiçbir yere, hiçbir koşula ait olamama sarsıntıları ile hem kendi ruhunda hem de tam ortasına atılmış bulunduğu dünyada savrulup durmuş.