SEVİ ŞİİRİ
Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran,sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili
Ben senin en çok ellerini sevdim
aynalar hoyratça yüzüme vurur kimsesizliğimi
evet; kimsesiz kedi yavrusuyum kaldırımlarda
kuyruksuz bir uçurtma
penceresiz duvar ölüsü yitik bir mezar
kâh evsiz berduş olurum köprü altında
kâh kafeste kanadı kırık kuş
ya da sessiz bir nota
hani o çoktan unutulmuş
yetim şarkılarda
'' Ömür bir derya, kah hırçın, kah aheste...''
Sayfa 212
Ve kadın, iki dünya arasına oturmuş gönüllü bekçidir. Kah aşka nöbettedir kah ayrılığa isyanda...
ÇOCUKLAR GİBİ
Bende hiç tükenmez bir hayat vardı
Kırlara yayılan ilkbahar gibi
Kalbim hiç durmadan hızla çarpardı
Göğsümün içinde ateş var gibi
Bazı nur içinde, bazı sisteyim
BEN SENİN EN ÇOK
Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran,sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili
Dinle Ney'den duy neler söyler sana,
Derdi vardır ayrılıklardan yana
Kestiler sazlık içinden,der,beni;
Dinler,ağlar:Hem kadın,hem er beni.
Göğsü,göz göz ayrılık delsin de bir,
Seno gün benden işit özlem nedir.
Her kim aslından uzak düşsün:Arar;
"Asl" a dönmekçin bir uygun gün arar.
Dost'a kâh yoldaş olup,kâh düşmana,
İnleyip sesler duyurdun her yana.
|Hz.Mevlana
İnsanoğlunun hayatı mevsimler gibiymiş. Kâh soğuk kâh sıcak olurmuş. Zorluklar devamlı olmadığı gibi kolaylıklar da sürekli değilmiş.
Sayfa 15Kitabı okudu
Beynimi başımın içinde şekillenmeye zorlamasam, çayırlara vuran bir gölge gibi gelip geçici olurdum, kâh solan, kâh kararan ve ormanla birleştiği yerde yok olan.
Sayfa 56Kitabı okudu
