"_ve insanların üzerine büyük bir keder çöktüğünü gördüm.En iyiler usandilar eserlerinden.
Bir öğreti doğdu,bir inanç eşlik ediyordu ona:'Her şey boş ,her şey aynı,herşey geçti bitti!
Ve tüm tepeden yankılandı:'Her şey boş ,her şey aynı,herşey geçti bitti!'
Elbette ürün aldık:ama neden tüm ürünlerimiz çürüdü,karardı?Ne düştü son gecede hayırsız aydan aşağıya?
Bosunaydı tüm emekler, şarabımız zehir oldu,kem bir göz soldurdu tarlalarımızı ve yureklerimizi.
Kuruduk hepimiz ;üzerimize ateş düştüğünde kül gibi saçılıyoruz:_evet,ateşi bile usandırdık biz.
Tüm kuyular kurudu bize,deniz bile çekildi.Tum yer yarılmak ister,ama derinlik yutmak istemez!
'Ah nerede artık,içinde boğulabilecek bir deniz ':böyle çınlıyor yakınmamız_sığ bataklıkların üstünden.
Sahiden,ölmek için bile çok yorgundum;şimdi uyanığız hâlâ ve devam ediyoruz yaşamaya mezar odalarında!