Duygular gibi hatıralar da karşılıksız çıkabiliyordu. Aynı günler herkeste farklı izler bırakıyordu.
Belki de dünyanın yuvarlak olması daima başladığın yere döneceğin anlamına geliyordu.
Bir insana yüzde yüz güvenmekle yüzde doksan dokuz güvenmek arasında dağlar kadar fark vardı. Çünkü eksilen yüzde birin nereden eksildiğini bilemezdin ve dünyanın bütün kazıkları o küçük "bir"in içine saklanabilirdi.
Yalnızlık tek başına kalmak değil, tek başına kalmaktan kaçmaya çalışmaktır
Unutulmuş biri olmak kötüydü, unutulmuş ama unutamamış biri olmak ise korkunçtu.
“Beni teselli etmene gerek yok.Şu anda benimle konuşacak birini istemiyorum.Sadece benimle susacak birini istiyorum.”
Sayfa 159Kitabı okudu
“Hayatımda hiç senin kadar güzel bir kız görmedim.”
Sayfa 149Kitabı okudu
Şeytan görsün yüzünü senin!Aptal, geri zekâlı.Ne sanıyorsun ki sen kendini?
Sayfa 252Kitabı okudu
“Bahtıma sıçayım! Ben de zaten kısmet olsa…”
Sayfa 40Kitabı okudu