Duygular gibi hatıralar da karşılıksız çıkabiliyordu. Aynı günler herkeste farklı izler bırakıyordu.
Belki de dünyanın yuvarlak olması daima başladığın yere döneceğin anlamına geliyordu.
Bir insana yüzde yüz güvenmekle yüzde doksan dokuz güvenmek arasında dağlar kadar fark vardı. Çünkü eksilen yüzde birin nereden eksildiğini bilemezdin ve dünyanın bütün kazıkları o küçük "bir"in içine saklanabilirdi.
Yalnızlık tek başına kalmak değil, tek başına kalmaktan kaçmaya çalışmaktır
“Kardeş olmamanız kardeş olmadığınız anlamına gelmezmiş.”
Sayfa 316 - Doğan Kitap YayıncılıkKitabı okudu
Çalışmak akıl sağlığını korumanın en iyi yoluydu.
“Hayatımda hiç senin kadar güzel bir kız görmedim.”
Sayfa 149Kitabı okudu
Hayatımda senin gibi bir salak görmedim. Cahil misin sen Allah aşkına?
Sayfa 91Kitabı okudu
“Beni teselli etmene gerek yok.Şu anda benimle konuşacak birini istemiyorum.Sadece benimle susacak birini istiyorum.”
Sayfa 159Kitabı okudu
O büroda çalışan tam sekiz avukat vardı ve gecenin bu saatinde Bebek'e gitmek, hayatında sadece üç dört kez karakol kapısından içeri girmiş Narin'e kalmıştı. Çünkü o sekiz avukat arasında "hayır" demeyi bilmeyen ve gece yatarken telefonunu kapatmayı akıl edemeyen bir tek o vardı. Deniz haklıydı, eşek olana semer vuran çok oluyordu.
Şeytan görsün yüzünü senin!Aptal, geri zekâlı.Ne sanıyorsun ki sen kendini?
Sayfa 252Kitabı okudu
Unutulmuş biri olmak kötüydü, unutulmuş ama unutamamış biri olmak ise korkunçtu.