Vıcık vıcık ask doldurarak bunaltti beni :/ Cem'e noldu ? 4 sene ara veriyor sonra Cem'i katıyor sonra Cem yine kayboluyor .. Bir buçuk günümü çaldı bu kitap :( insanların kitabi övme sebebi istedikleri askı bu kitapta bulmaları sanırım :(
BukreKahraman Tazeoğlu · Destek Yayınları · 201321,1bin okunma
okuduğum en kötü kitaplardan birisiydi bu kadar mı basit bir kitap olur eski yeşil çam tarzı filmler gibi, kitaptaki sözler deseniz vıcı vıcık samimiyetten doğallıktan uzak anlıycanız vasat bile az kalır şiddetle tavsiye etmiyorum boşa para ve zaman kaybı
BukreKahraman Tazeoğlu · Destek Yayınları · 201321,1bin okunma
tamamen vakit kaybı.... 21 yuzyıl...
bukrenin aşki bana fazlasıyle abartilmiş geldi...
ve hiçbir zaman inanmadım zaten boyle arkadaşliği... sonu belli ... ( B U S E )
BukreKahraman Tazeoğlu · Destek Yayınları · 201321,1bin okunma
beklentıler çok buyuk olunca hayal kırıklıklarıda fazla olabılıyor.bu kıtabı çok övduler ama açıkcası ben bekledığımı bulamadım.tam keyıf almaya başlamışken hıkaye bıttı.sonra kısa kısa yazılar..sonra yenı bır hıkaye....vs.
BukreKahraman Tazeoğlu · Destek Yayınları · 201321,1bin okunma
Bazı insanlar hayatlarına giren kişiye hayatlarına girdikten sonra ihtiyaçları olduğunu anlar; eksikliği bilmemektir bu. Ve o insanlar bir gün hayatlarından çıkıp gittiğinde kendi hayatlarını da o gidenlerle birlikte yitirdiklerini düşünürler; eksiği öğrenmektir bu.
Bana, bir veba busesi bırakıp gittin; bak şimdi yerini başkaları aldı. Bu aşkın vebası sende, busesi bende kaldı. Seçtiğin yolda sana mutluluklar diliyorum. Unutmak alışmaktır. Unutursun demiyorum… Ama alışacaksın biliyorum.
Yalnızlık koleksiyoncusuyum ben. Ama hiç yalnız kalmadım, yalnızlık oldum hep. Beni hiç yalnız bırakmadı yalnızlıklarım. Çok terk ettim onları. Ama dönüp dolaşıp yine onları seçtim. Aslına bakarsan ne kazandığım yalnızlığa seviniyorum ne de kaybettiğim kalabalığa üzülüyorum. Tek başınayım ama hâlâ ayaktayım. Bir tek içimde sakladığım acılar, alnımdaki çizgilerden kendini ele veriyor o kadar. Acıyı çözdüm mesela. Onunla ayakta durabilmeyi...
Acılardan kaçılmaz, biliyorum ama nasıl en az zararla çıkılır öğreniyor işte insan. Hayatın benden çaldıklarını hayattan çalıyorum şimdi. Acıya katlanmayı öğrendim de işte yine de bitmiyor içimin sızısı...