Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Merhaba arkadaşlar. Hiç birisini sevdiniz mi? Böyle başlamayı uygun gördüm. Anlatacağım. Cevaplar büyük ihtimalle ‘Evet’ ağırlıklı çıkacaktır zaten. Uzun bir aradan sonra yeniden Agatha teyzemize kavuştuk ve ilk eserini de geride bıraktık. Başka biri yazsaydı neler yazardık, Agatha yazınca ne yazacağız gibi durumlara hiç takılmadan kitap hakkında
Dikkat Kitap Hakkında Erken Bilgi İçerir
Yazarın ilk okuduğum kitabı idi. Babamın 1974'de aldığı kitabı tavan arasından yıllar önce çıkarmıştım. On seneye yakın da benim kütüphanemde bekledikten sonra nihayet okuyabildim.
Son derece akıcı bir kitap. Romanlarda çok da rastlamadığım birinci tekil şahıs anlatımı var. Gayet hızla başlayıp hızla bitse de kitabın sonuna geldiğinizde mantıksal hatalar görmek işin büyüsünü bozuyor. (BURASI ERKEN BİLGİ İÇERİYOR)
Örneğin; daha önce birbirlerinden kuşkulandıkları için birinin diğerini yaraladığı insanların kitabın sonunda aynı tarafta olduklarını öğreniyorsunuz ve neden yaraladı o zaman diye düşünüp duruyorsunuz. Açıkçası biraz zaman kaybı oldu.
İyi okumalar...
Agatha Christie... Bu polisiye üstadını, herhangi bir kitabını okumamışsanız bile, mutlaka duymuşsunuzdur. Ben de şimdiye dek kendisinin bir kitabını hiç okumamıştım ta ki Kahverengi Elbiseli Adam'a kadar. Sonuç: fevkalâde. Öncelikle üslubundan bahsetmek istiyorum. Oldukça yalın ve akıcı. Cümleleri coşkulu bir nehir gibi ardı ardına sıralanıp,
Polisiyeni kraliçesi!!!! O kadar tatlı bir roman olmuş ki hem cinayetin peşinde merak uyandırıcı hem de birçok yönden insana iyi gelen bir kitap. Bir noktada arkadaşlığın da önemini belirtiyor Bayan Blair. İnsanın içgüdülerinin çoğu zaman doğru olması da Anne’nin Kahverengi Elbiseli Adam’a karşı güvenini destekliyor.
Polisiye okumayı seven bir okur olarak tüm dünyada bu alanda nam salmış Agatha Christie'yi okumak istedim. Üyesi olduğum kütüphanede yazarın en bilinen eserlerini bulamadım. Geçen sene Kahverengi Elbiseli Adam kitabını okumuştum, bu kez de Bağdat'a Geldiler kitabını aldım. Bu iki eserde yazarın en iyi eserleri arasında değil sanırım. Zaten bu sitedeki okunma sayıları da çok düşük. O yüzden bu iki kitaba göre yazara keskin eleştiriler getirmek anlamsız olur. Fakat okuduğum şu 2 kitabını düşündüğümde Ahmet Ümit'in bana daha çok keyif verdiğini rahatlıkla söyleyebilirim . Bağdat'a Geldiler romanı ilk 100 sayfada birkaç farklı koldan ilerliyor. Sonrasında olaylar daha çok ana karakter Victoria merkezli gelişiyor. Parkta tesadüf edip yarım saat sohbet ettiği adama tutulup onun peşinden Londra'dan kalkıp Bağdat'a giden bir sekreter kadının polisiye bir kitapta çözümün başrolünde olması epeyce ütopik geldi bana. Üstelik tek özelliği de çok iyi yalan söylemesi. Ha atlamayalım bir de güzelliği var tabii. Bütün dünyada nam salmış bir yazardan bundan daha fazlasını beklemek benim hakkım. Bence biz kendi insanımıza haksızlık ediyoruz. Bunu yabancı yazarları okudukça daha net anlıyorum. Bir Peyami Safa, bir Ahmet Ümit bu isimler Zweig veya Agatha'nın gerisinde değiller hatta bence fersah fersah önündeler.
Bağdat'a Geldiler, okurken sizi çok sıkmayacak ama bittiğinde de öyle tesiri altında kalmayacağınız bir kitap.
Merhaba arkadaşlar. Yine bir Agatha romanını geride bıraktık ve yine bir polisiye değil. Yeni şeyler deniyorum gibi ama olsun, bazen farklılık da iyidir diyelim. Ancak çözemediğim bazı sorular var. Hayal kırıklığı demeyeyim de alıştığımız Agatha dışında bir tarz var ve bu tarza alışmaya çalışıyorum ama onun adının geçmesi bile zihnimde farklı bir
