SANAT ESERİ ve DİL...
- "Ferd, içine doğduğu “çevre”nin insanıdır. Çevresini, dünya görüşüne, varlık ve kâinat anlayışına uygun bir biçimde değiştirir, dönüştürür ve yeniden düzenler. Hayatı, sanatın içinden yaşayabildiği nisbette de arınır, yenilenir ve teslimiyeti güzelleşir. Düşünceyi, tutkuyu kelimelerde, biçimlerde yakalama ve yansıtma istidadı kazanır. Elindeki malzemeyi yoğurur biçimlendirir, kalıba döker ve yeni bir dile dönüştürür. Sanat eserini anlamak da bu dili anlamakla mümkün olur...
(Mevlüt Koç, "Hayatın kökeni sırdır, sır idraki güzellik idrakidir",Aylık Dergisi 155. Sayı, Temmuz 2017'den iktibas, barandergisi.net, 15 Mart 2024)
İnsanın sesini duyuran sadece ses seviyesi veya dil değildir. Kainat konuşur, yer, gök, çiçekler ve hatta sokaklar. Halleri ve üzerindeki izler bir çeşit konuşmaktır. İnsanın iç alemine göre görünürler, bir şeyler uyandırırlar. Bu uyandırma zihne çarpar, manayı kalp ve ruhun derecesine göre görür.
Aslında her şey "İkra" ile başladı. Oku! Yaradan Rabbinin adıyla oku! Mağarada inzivaya çekilen efendimiz Allah Resulü okuduve kainat güzelleşti. Haydar Kerar Ali okudu zalimlerin ateşi söndü. Tarık okudu Endülüs doğdu. Alparslan okudu Anadolu vatan kılındı. Mehmet okudu İstanbul yâr oldu. Süleyman okudu Bağdat diyar oldu. Unuttuk okumayı ve zalimler sultan oldu. Toprağımıza namertler göz diker oldu...