“Kâlû belâ”
"Bazen hayatta öyle insanlarla karşılaşırız ki, daha önce hiç tanışmamış ve tek kelime konuşmamış olsak bile daha ilk görüşte onu yakından tanıma isteği duyarız"
Sayfa 25
Râh-i Aşk
Derin bir soluk çektim içime
Bülbül sesli sevdiğim uçup gidecekse
Göğsümdeki bu kafesin işi ne?
Gece ; gözyaşlarımın tesettürü
Karanlığıma çarşaf diye bürünmüş kadın
İnsansız kal da gör insanlığı. Ne bela bir işmiş..
"Geçmişi unutalım!" sözünü tiksinç buluyorum. Mümkünse kâlû-belâ'yı hatırlayalım.
Biz Kalû Belâ'dan Cem'iyet-i Muhammedî'de dâhiliz.
Sayfa 59
"Geçmişi unutalım!" Sözünü tiksinç buluyorum, mümkünse kâlû-belâ'yı hatırlayalım.
İsmet Özel...
Saygı ve Rahmetle...
"ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE
Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi?
En kesîf orduların yükleniyor dördü beşi,
-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara'ya-
#28Şubat
"Geçmişi unutalım!" sözünü tiksinç buluyorum, mümkünse kâlû-belâ'yı hatırlayalım."
İsmet Özel
O “elestü birabbiküm” dediğinde,
“Kalû belâ” dediğimi bilemezdim.
“Vema diniküm” diyerek yine sorduğunda,
“Dinim İslam” dediğimi bilemezdim.
Bütün ruhlara o saatte fermân ulaştı,
Fermân olunca, an geçmeden saf kuruldu.
Kâfir solda Müslüman kullar sağda durdu,
Hangi tarafta durduğumu bilemezdim.
Günahım çok, dağdan ağır, ibâdetim az,
İbâdet eylemeyip ömrüm geçti kış ve de yaz
Dergâhına gidecek olsam yoktur niyaz
Ne yüz ile gideceğimi bilemezdim.
Kul Hoca Ahmed menzil tehlikeli, yollar uzak
Gideceğin yerin yakındır var mı çâre,
Tevbe eyleyip özünü bilen aldı tedbir
Ben de tevbe eylediğimi bilemezdim.
Zikreden olup, şükreden olup Hakkı buldum;
Dünya, âhiret haram eyleyip vurup teptim;
Tutkun olup, rezîl olup candan geçtim;
Gamsız olup yer altına girdim ben işte.
Sizi, bizi Hakk yarattı ibâdet için;
Ey acaip, içmek, yemek, rahat için;
'Kalû belâ' dedi ruhum sıkıntı için;
Edhem olup yer altına girdim ben işte.
Sayfa 32Kitabı okudu
