An gelir, değişir her şey... Gökte plan, yerde zemin değişir, doruklara sevdalanır insan, takvimde gün değişir de, zamanda dün değişmez. Kavimler göçer, Ahmet sevincini arar, akvaryumum, kanaryam nerde der durur ama duvarlar konuşmamaya devam eder. Döngüde bu hikayeye madem mutlu son yazılmamış, eğ gitsin ruhunun boynunu kadere, yaşa gitsin kendi yokuş aşağılarını yorulmaksızın, varsın yine yakarışlar lal olsun, yine varamayışlar kazansın, son umut treni de ayrılsın ömür peronundan. Ne sen dön, ne de ben ıslık çalayım, uçuşan rüzgarda o çok sevdiğim saçlarının savruluşunu seyredeyim şimdi, hatırlayacağımızdan emin ama yine de unutmak umuduyla hoşça kal, uğurlar ola...
Ala gözlüm ben bu ilden gidersem
Zülfü perişanım kal, melil melil.
Kerem et, aklından çıkarma beni;
Ağla göz yaşın sil, melil melil.
Yeğin ey sevdiğim, sen seni düzet;
Karayı bağla da, beyazı çöz, at;
Doldur ver badeyi, bir daha uzat;
Ayrılık şerbetin ver, melil melil.
Elvan çiçeklerden sokma başına,
Kudret kalemini çekme kaşına,
Beni unutursan doyma yaşına,
Gez benim aşkımla yar, melil melil.
Karac`oğlan der ki: Ölüp ölünce,
Ben de güzel sevdim kendi halımca;
Varıp gurbet ile vasıl olunca,
Dostlardan haberim al, melil melil.
Hoşça kal çok sevdiğim dostum. İşte şimdi başlayacak... En iyisi."
Bir an bana baktı. Kolları uzanmış, elleri omzumda beni tutarak, hem de kendinden uzaklaştırarak, gözleri anlatılamaz bir aşkla dolu...
.
Son
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Omurgasız
Hangi şehre gidip,
Hangi insanla uyuduysan,
Nereye döküldüyse sevdiğim güzelliğin,
Kimin üstüne düştüyse,
Bakmaya kıyamadığım kirpiklerin,
Orada kal.
Bir gecelik “nasılsına” sığdırma vicdanını.
Kalbim artık evin değil.
GELME.
Sayfa 26Kitabı okudu
