Yalnızlık. Her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır insanın bir yaşama sırasında… Tek sermayesi, sahip olduğu tek şeydir insanın, kıymetini bilmelidir dedi. Yalnızdır insan… Hep kalabalıklara karışma telaşı bundandır… Kalabalık yalnızlıklar, yalnız kalabalıklar oluşur şehir şehir, ülke ülke… Kalabalık arttıkça artmaktadır yalnızlık da! İnsan bir ölümü istemez bir de ondan beter bir yalnızlığı… Ama ikisi de başına muhakkak gelir bir yaşama sırasında… Ölümün değil ama yalnızlığın bir tek çaresi var dedi. Tek çaresi aşktır dedi, bir yalnız yaşama sırasında nefes almanın… Aşk da zaten iki yalnızın, ortak bir yalnızlıkta buluşmasıdır dedi… Aşık olun, gösterin birbirinize yalnızlıklarınızı… Nasılsa ayrılık, insanın kendi tek kişilik yalnızlığını özlemesi. Sade ölüm değil ayrılık da yaşamın bir emri!
Günaydın kalabalık yalnızlıklar...:)
"Bizi dinleyecek kimse olmadığı için yazı yazıyoruz. Edebiyat
olmasaydı, yalnız kaldığında bir insanın neler düşündüğünü hiçbir
zaman öğrenemeyecektik."
Yalnızlıklar zamanı kentler kalabalık değil nazenin,
insanın ayak izi dahi ürkek,
bütün pencereler hevesli kapanmaya ardı sürgülü,
el ayak çekilir, insan dağ başında kaybolmuş duman;
birlikte yağdığı yağmuru kaybetmiş su damlası/
Adresini bilen katran karanlığı labirentlerin bir kılavuzu gibi
kandil ışığı da olsa al gel...
Ali İhsan Konuklu
Yalnızlıklar zamanı kentler kalabalık değil nazenin,
insanın ayak izi dahi ürkek,
bütün pencereler hevesli kapanmaya ardı sürgülü,
el ayak çekilir, insan dağ başında kaybolmuş duman;
birlikte yağdığı yağmuru kaybetmiş su damlası/
Adresini bilen katran karanlığı labirentlerin bir kılavuzu gibi
kandil ışığı da olsa al gel...
Ali İhsan Konuklu