(Demini almış çay gibidir sonbahar mevsimi)
Sonbaharı özledim..
Saçları ve sakalları kırlaşmış bir delikanlı gibi sonbahar.
Gözleri nemli ve uzaklara seyredalmış bir kadın gibi sonbahar..
Ve özledim yağmurlarını..
Ve savrulan yapraklar arasında yürümeyi..
Üşümek özlenir mi
Özledim.
Üşüyüp eylülün sıcacık hüznüne bürünmeyi.
Masumiyeti,
Ne zamana dek dilimin ucuna binlerce kelime gelecek de dudaklarımı tek birini bile söylemeye ikna edemeyeceğim!? Gönlüm yaralı, canım yorgun... O yüzden mi suskunum yoksa? Zor durumdayım: Ölmüyorum ama sana kavuşmaya yetecek dermanım da yok. Böyle ortada kalakaldım işte,
Sayfa 24Kitabı okudu
Bak bu kaçıncı göz uykuya aç
Kirpik kirpik sancısı
Bu kaçıncı çığlık
Kalakalmış topraklar üstünde -kıraç mı kıraç
Bak bu kaçıncı gerçek saklanmış kıyı bucak
Gel haykıralım
Duyuralım gel
Yoksa. suç bizim olacak
Sayfa 14Kitabı okudu
Çekirdeklerim bitmedi ki daha ...
İnsanın ortak kaderi doğum, ölüm ve o aradaki zaman, yaşam… Doğmak, ölmek isteğe bağlı değil…
Ölmek, belki bazen.
Bize düşen yaşamak.
Koşullar ne olursa olsun yaşamak…
Ayakta kalmak…
Hadi sıyırttın sıyırttın, hayatta kalabildin zar zor…
Uzun yaşamak, bir ayrıcalık.