Defalarca hem de ..!
Aklına başkasıyla ilgili en küçük herhangi bir düşünce gelmemişken kendinle ilgili umutsuzluğa kapıldın mı hiç ? Umutsuzlukla kendini yere atıp bütün dünya mahkemelerinin ötesinde öylece kalakaldın mı ?
Sayfa 280 - Türkiye iş Bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Büyük, küçüğe şöyle der:
-Sen doğduğunda, doktor zamanında yetişemedi, seni annemizin karnından ben çıkardım. Mutfak kan içinde kalmıştı, senin ciyaklamalarınla dolmuştu. Seni nasıl susturacağımı bilemedim, em diye parmağımı ağzına koydum. Bir süre sonra uykuya daldın ama öylece kalakaldın, ufacıktın, göğsün de kıpırdamıyordu. Öldün sandım, pis parmağımla veya her nasılsa seni zehirledim sandım. Öyle korktum ki.. Sana öyle çok bağırdım ki, uyandığında halâ bağırıyordum. Dünyanın korkunç bir yer olduğunu düşünmüş olmalısın. Haftalarca, aylarca uyuyamadım.
-Bana neden bunu anlatıyorsun?
-Ölümden korkmadığımı bil diye, herşey bir gün sona erecek mi diye yaşamıyorum. Öyle anlar vardır ki tek yapman gereken radikal bir adım atmak, olağanüstü bir fedakarlıkta bulunmaktır, bunu kabul edebilirim. Ancak senin bu kuyu gibi bir çölde büyüdüğünü görmeye dayanamam. Sırf medeniyetin kayıtsızlığı yüzünden huzur bulmadan ölünecek bir yerde, tarlaları hiç yeşertmeyecek bir çiçek gibi içinde çürünecek bir mezarlık. Senin öleceğini düşünmek dünyayı ufacık yapıyor..
Kalakaldın mı
Sınandın mı en sevdiğinle
İçin yana yana hiç ayrıldın mı?
Bir kelime etmeden, göz göze gelmeden
Gerçek mi diyemeden
Kalakaldın mı?
Koparmadım ama
Elimde kurudu, zerafetin
Günlerce kalakaldın
kucağımda
Ellerim bomboş
Döküldü tüm kelimelerim
harflerinden,
Sustuğunda
rengi kanattı gecemi
Kararttı eteklerini
Güllerinin!
Sayfan yanağımda
Kapkara bir kan aktı
Kalbime batan dikeninden!
Kale'mi fetheden bakışın
Kalemi kıran da o bakışın!
9.II.13 ile 10'u arası [Muhtemelen 7 Şubat 1913'ü 8'ine bağlayan gece]
Bir arada olduğun insanlarla olan ilişkilerin haricinde hiç güvensizlikle tanıştın mı sen, başkalarını hesaba katmadan sırf kendin için orada burada çeşitli imkânların açıldığını ve bunların sonucunda yerinden kıpırdamana yasak geldiğini gördün mü hiç? Aklına başkasıyla ilgili en küçük herhangi bir düşünce gelmemişken kendinle ilgili umutsuzluğa kapıldın mı hiç? Umutsuzlukla kendini yere atıp bütün dünya mahkemelerinin de ötesinde öylece kalakaldın mı?
Sayfa 280 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Akıl seni manalar âlemine götürdü mü, Hızır sana âb-ı hayat sunar.
Merhaba ey uçmaya yeltenen şahin! Serkeşlik edip uçmuş ancak baş aşağıya düşük bir halde geri gelmişsin. Madem tepe aşağı kalakaldın, serkeşliği bırak da yücelik taslama. Kanlara gark olmuşsan, baş kaldırmaktan vazgeç. Murdar dünyaya bağlanmışsın, bu sebepten ahiretten ayrılmışsın. Dünyadan da geç, ahiretten de... Artık başından kavuğunu çıkar da bir düşün! İki âlemden de geçtin mi, yerin Zülkarneyn'in tahtı olur.
En son ne zaman hayal kurdun? Ne zaman ölümsüz hissettin kendini en son? Benim yaşamam gereken hayat buymuş be dedin? Hep başkalarının hayatlarını izlemekle geçmiyor mu günlerin? Ya hayallerimi yaşıyorlar resmen demiyor musun hep? Peki ne duruyorsun? Sonsuza kadar yaşayacağını mı zannediyorsun? Ya da 80 yaşında falan öleceğini mi? Bugün evden yirmi dakika daha geç çıksan bir kaza geçirecektin belki. Belki bir yıl sonra o çok sevdiğin şeyi yapamayacak duruma geleceksin. O zaman keşke daha önce yapsaydım demek hoşuna gider miydi? Evet belki 80 yaşına kadar yaşayacaksın ama hayalin çoktan öldü bile. Ve sen hayalini ertelemenin pişmanlığıyla kalakaldın. Neyden korkuyorsun? Sahi nedir seni geri iten? Ölüm korkusu? Ailen? Kötü bir şey yaşamaktan korkman? E hayat bu, elbet kötü bir şeyler yaşayacaksın. Onlar olmasa iyi günlerin ne önemi kalır. Kötü bir şey yaşadım diye sere serpe yere yatıp ölmeyi beklemeyeceksin herhalde. Ne yaşarsan yaşa kalkıp baştan başlayacaksın. Belki sevdiklerini yitireceksin. Belki şu ankinden bambaşka bir hayatın olacak. Ama nerden biliyorsun daha mutlu olmayacağını. İlla yeni insanlarla tanışman gerekmez. Kendi kendine yaşaman gerekiyordur belki senin. Yapmaktan hoşlandığın şeylere odaklanman, azimle çalışman, hayalinin peşinden gitmen. Hayatta her şey bir tercih. Unutma o kararı sen verdin. Bu yaşamı sen seçtin. Eğer dağılırsan tek tek toparlanacak olan da sensin. Bu senin hayatın. Sen hayatın ta kendisisin.
Fettah Can - Kalakaldın mı?
Elimden gelen bu
Ardına koymayanlardanım
Baktığın yerde değil
Bakmadıklarındayım
Yalnızca bir an meselesi
Aklının ücrasıyım
Dön demek hakkım sandığın değil yandığınım
Sınandın mı en sevdiğinle
İçin yana yana hiç ayrıldın mı?
Bir kelime etmeden, göz göze gelmeden
Gerçek mi diyemeden
Kalakaldın mı?
dinlediğim bütün şarkıları bırakabilirim öyle bir ruh hali :)
Sınandın mı en sevdiğinle
İçin yana yana hiç ayrıldın mı?
Bi kelime etmeden
göz göze gelmeden
gerçek mi diyemeden
kalakaldın mı?