Çok aşık oldum. Onda kendimi gördüm. Yüzüm güldü. Kalbim acıdı.
Anaokulundayken ilk ve son tokatı yemiştim
O benim hayatımda yediğim ilk ve son tokat oldu.Acımış mıydı?Yanağımı şimdi hatırlamıyorum ama kalbim çok acıdı.
Sayfa 84Kitabı okuyor
"Ben onu bilirdim. Ama bu sefer bilemedim. Çözemedim. Anlayamadım. İfadesizlik zırhını indirdiği kehribar gözlerinden bir şey sızdı sanki benim gözlerime. Yıllardır kalbimin ortasında duran boşluğa ince bir sızı doldu. Kalbim acıdı. Neden? Yine bilemedim."
Sayfa 214 - Gökçen AlptekinKitabı okudu
Kalbimin aynasıymış yüzümdekiler kalbim çok acıdı bulabildin mi kalp kırıntımı yüzümde
Bazen yoruluruz, dinlenmeye bile gücümüz yetmez. Bense hep yorgundum, bu beni tüketiyordu. Sonra geldin canım oldun, daha bile fazlası. Ama o gün... O gün gördüm o uğruna öleceğim gülüşünü. Seni tüketirim ben Jeongguk, yemin ederim ki tüketirim. Sana verebileceğim hiçbir şey bırakmadılar ruhumda. Güldün ya Jeongguk, zerre bir şey kalmayan ruhumda bir şeyler hissettim. Gülümsedim, içim acıdı; kıyamam dedim yapamam ben, gülüşünü çalamam! Kalbim sıkıştı, mutlu oldum, üzüldüm, ağladım, güldüm, ellerim titredi... Ellerimi hiç titrerken gördün mü? Görmedin, çünkü yemin ederim ki titremezlerdi Jeongguk. Daha o an anladım ben gülüşünü çalacağımı. Sana son öpücüğümü verdikten sonra uyuyacağım hiç kalkmamak üzere çünkü sana yapabileceğim tek iyi şey bu olur sevgilim; gülüşünü çalamam, yapamam bunu sana! Belki hiç tadamadığım o huzurlu uykuyu kazanırım ben de. Şu an bu mektubu sen karşımda uyurken gülümseyerek yazıyorum. Sen beni hiç gülümserken gördün mü? Gördün, çünkü sana gülümsedim ben sadece Jeongguk. Bu mektubu okuduğunda da ağlarsın, bilmez miyim ben seni? Bilirim Jeongguk, en iyi ben bilirim. Ondandır bu gitmem. Güzelim gözyaşlarına değmem ben. Özür dilerim.
Bakmaya bile kıyamadığım Jeongguk'uma.