Kalplerimiz ve ruhlarımız birbirine değdiğinde, yollarımız sabahçı kahvelerinde kesiştiğinde, her birimizin acısını müşterek acımız bildiğimizde, umut şehri büyüyecek. Ne zaman yorulsak hayattan, karşımızdakinin gözlerine bakmak yetecek. "Haydi!" diyecek o gözlerdeki ışıltı, "hayallerimizi birbirine ekleyerek umut şehrini kuralım."