Bir mum yak, aydınlansın bu sayfalar
Özge Naz'ın okuduğum ilk kitabı ve sanırım son kitabı olmayacak yazarın o kadar güzel bir anlatımı var ki bir oturuşta bu kitabı bitirebilirsiniz, sayfaları çevirdikçe giderek büyüyen bir merak uyandıran bir kitap konusuna gelirsek eğer; Hisar alatav ailesini katleden ve ömrü boyunca ailesi tarafından sevgi nedir bilmeyen bir kız çocuğu annesinin sürekli oğlunu sevmesi ona masal anlatıp, onun için mantı öğrenip yapması ve kızı hisar için günlüğünde sadece nefret kusan satırlar yazması çok yaralayıcı. "Seni hiç bir zaman istemeyeceğim kız çocuğu" sırf annesi piyano çalabiliyor diye küçük yaşta annesinin dikkatini çekebilmek adına piyanist olan hisar... Sen annen için fazla güzel bir evlatsın. Her ne kadar gerçek olmasada üzülerek söylüyorum kız çocukları hiç bir zaman hor görülmemeli, bronz karakterine gelirsek zekası ile hayran kalınacak bir karakter öbür yandan senin kalbin nasıl sağ tarafta olabilir bana bir açıklama borçlusun sanırım.
Kitabı genel olarak beğendim, keyifli okumalar 
Özge Naz 
Bronz
