"Ölüye ağıt yakılır."
"Biz atadan dededen böyle gördük, ölüye ağıt yakılır."
"Her önünüze gelene mi?"
"Her insan olana..."
"Öyleyse Muhtar..."
"Sen ölünce Muhtar, sana ağıt yakmayalım."
"Senin ölünü it ölüsü gibi atalım çukura."
"İster misin?"
Muhtar kızdı, bağırdı, sövdü dellendi. O sövdükçe kadınlar da sövüyorlardı. Sonunda Muhtar kadınların erkeklerini çağırdı, onlar da kadınları susturamadılar. Muhtar evine kaçmak zorunda kaldı ya, kadınlar çınarın altına birikmişler Muhtara, Yüzbaşıya, Ankaraya ağza alınmadık küfürlerle sövüyor, sevinçli türküler söyleyerek İnce Memedi övüyorlardı.