Gölgem,
sor sırtındaki taşlara
batıyor mu onlara kürek kemiğim.
Gölgem, kara köpeğim, bırak peşimi.
Bak, hiç kalkamadın yerden, iki büklüm oldun peşimde, meltem üflese düşeceksin.
Bir de alisi velisi var bunun,
Kaldırımlar onların,
Ezilirsin ayak altlarında.
Sayfa 159Kitabı okudu
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi
KALDIRIMLAR 1
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi..
Sayfa 158Kitabı okudu
