Kaldırımlar
Uzanıverse gövdem taşlara boydan boya
Alsa buz gibi taşlar, alnımdan bu ateşi.
Dalıp sokaklar kadar esrarlı bir uykuya
Ölse kaldırımların kara sevdalı eşi.
Nfk.
Içimde damla damla bir korku birikiyor,
Sanırım her sokak başını kesmiş devler.
NFK , kaldırımlar
Sayfa 25Kitabı okudu
Kaldırımlar
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar...
NFK
NFK ve Peyami Safa Tanışması
Peyami Safa da, bu kadar medhin altında benim kuvvet ve rahatlığımı sezeceği yerde,
zaafıma ve sırrımı ağzımdan kaçırmış olmama hükmediyor ve ileride, çok ileride, çeyrek asır sonra yazacağı bir yazıda polis hafiyeliğini yerine getiriyor ve Kutsi'yi şiirde benim üstadım diye gösteriyor. Hattâ aynı zat, benim «Kaldırımlar» şiirimin kendinin bir romanından araklama olduğu vehmini sonuna kadar muhafaza etmiştir. Eğer bu şiirle onun romanının neşir tarihlerine bakılacak olursa, iş lâboratuar kesinliğiyle de anlaşılır ve bu takdirde Peyami Safa'nın romanındaki o pasajı benden çalmış olması icap eder. Fakat hayır! O pasajla benim şiirim arasında öyle bir keyfiyet farkı vardır ki, Peyami'yi benim evimden çaldığı İsfahan halısını bir çuvala çevirmiş olmaktan tenzih ederim.
1923'den 1943'e kadar en sıkı - fikı dostluk çerçevesi içinde tanıdığım Peyami, bakın nasıl yoluma çıktı ?
Sayfa 59 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
