Şairlerin Sultanının bu eseri Örümcek Ağı, Kaldırımlar, Ben ve Ötesi kitaplarından seçmelerle oluşmuştur. Necip Fazıl Kısakürek,
öteden beridir tartışılagelen sanat için sanat mı, toplum için sanat mı sualini “Allah için sanat” diye cevaplandırmış ve son noktayı koymuştur. Senfoni olarak başlayan ve Çile’ye dönüşen şiirin hikayesi hepimizin malumu olduğu için ondan bahis açmıyorum. Kitap özenle hazırlanmış, hatasız basılmış ve harika ciltlenmiş. Ben okurum diyen her ferdin kütüphanesinde bu eserin mutlaka bulunması gerekir.
“Şairliğim on iki yaşımda başladı.
Bahanesi tuhaftır:
Annem hastahanedeydi. Ziyaretine gitmiştim… Beyaz yatak örtüsünde, siyah kaplı, küçük ve eski bir defter… Bitişikte yatan veremli genç kızın şiirleri varmış defterde… Haberi veren annem, bir ân gözlerimin içini tarayıp:
- Senin dedi: şair olmanı ne kadar isterdim!
Annemin dileği bana, içimde besleyip de on iki yaşıma kadar farkında olmadığım bir şey gibi göründü. Varlık hikmetimin ta kendisi… Gözlerim, hastahane odasının penceresinde, savrulan kar ve uluyan rüzgâra karşı, içimden kararımı verdim.
- Şair olacağım!
Ve oldum.” / NFK