Kalem Sızıntısı
Zamanın en iyi ilaç olduğu zamanlar artık çok geride kalmış ve acılarımıza bağışıklık kazanmıştık. "Ne halin varsa gör"lerimizle başbaşa kalmıştık...
Kalem Sızıntısı
Ve ben bazen nasıl oluyor anlamıyorum ama ansızın boydan boya bir hüzne boğuluyorum...
Kalem Sızıntısı
Hayatıma renk veren, sarsan, karıştıran ve sonra yine ayıklayan herşeyin özeti bir kelime olabilir miydi? Dil dediğimiz bunca kabiliyete sahip miydi? Anlat hikayeni diyorlar... Anlatayım öyleyse "Hissikablelvuku"
Kalem Sızıntısı
Hayatın bir film, bunca insanın birer figüran ve kendisinin yönetmen olmadığını anlamalıydı...
Kalem Sızıntısı
Ne çok yanıltmıştı beni bilse tüm kemikleri kırılmış gibi hissederdi... Bilmedi, bilemedi, bilmek istemedi belkide sormadı çünkü... Ben de çıkıp karşısına anlatmadım... Hem ne gerek vardı bunca yanılgıyı hikayeleştirmeye...
Kalem Sızıntısı
'Kitaplara çok para harcıyorsun' diyorlar. Onun yerine üstüme başıma ya da güzel bir ziyafete para ayırabilirmişim... Belli ki mideyi doldurup, bedeni süslemek; beyni doldurup, düşünceyi geliştirmekten daha cazip geliyordu onlara...
Kalem Sızıntısı
Ona anlatamadıklarımın arasında 'insanlara değer vermenin' de olması en kötüsüydü. Şimdi bir ömür kendini nasıl da haklı görecek.
Kalem Sızıntısı
Okuduğum kitaplarda altını çizdiğim cümlelerin her birini hayatımda iz bırakmış insanlara ithaf ediyordum... Ve yazık ki onların bundan hiç haberi olmadı...