"Ne kalem kılıçtan
Ne kılıç kalemden üstün olsun
Öğrensinler birlikte yaşamayı
Örneğin kalem
Aşk şiirleri yazsın
Ve köreldikçe kılıç yontsun"
Sunay Akın
"Karanlıkları devirmek ve aydınlık bir çağın kapılarını açmak için en mükemmel silâh: kalem. Sözle, yazıyla kazanılmayacak savaş yok… Kalem sahiplerine düşen ilk vazife: telaş etmemek, öfkelenmemek, kin kışkırtıcısı olmamak. Halkı okumaya, düşünmeye, sevmeye alıştırmak. Bir kılıcın kazandığı zaferi, başka bir kılıç yok edebilir. Kalemle yapılan fetihler, tarihe mal olur, tarihe, yani ebediyete.”(Kırk Ambar, s. 454)
Karanlıkları devirmek ve aydınlık bir çağın kapılarını açmak için en mükemmel silah kalem. Sözle, yazıyla kazanılmayacak savaş yok... Kalem sahiplerine düşen ilk vazife, telaş etmemek, öfkelenmemek, kin kışkırtıcı olmamak. Halkı okumaya, düşünmeye, sevmeye alıştırmak. Bir kılıcın kazandığı zaferi başka bir kılıç yok edebilir. Kalemle yapılan fetihler tarihe mal olur, tarihe yani ebediyete...
-Cemil Meriç, Kırk Ambar
Sayfa 11 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Oyun fenadır
İnsanlar için değerli olan şu iki şeydir : kılıç ve kalem.
Dünya ikisi üzerine kurulmuştur.
Sayfa 100 - Timaş yayınlarıKitabı okudu
Qocalara keçmişləri, gənclərə isə gələcəyi üçün qiymət verilsəydi, hər kəs öz əməyinin qədərincə mükafat alardı.
Ben, kılıç ya da tabancadan çok, bir kalem, bir şişe mürekkep ve bir tabaka kağıttan korkarım.
Sayfa 46Kitabı okudu
karanlıkları devirmek ve aydınlık bir çağın kapılarını açmak için en mükemmel silah: kalem.sözle,yazıyla kazanılmayacak savaş yok...kalem sahiplerine düşecek ilk vazife:telaş etmemek,öfkelenmemek,kin kışkırtıcısı olmamak.halkı okumaya,düşünmeye,sevmeye alıştırmak.bir kılıcın kazandığı zaferi başka bir kılıç yok edebilir.kalemle yapılan fetihler, tarihe mal olur,tarihe yani ebediyete.
İstanbul'da yıllardır sis var. Okullar tatil olmalı, göz gözü görmüyor!
ey işitilmek korkusuyle kilitlenmiş ağızlar.
Ey nefret edilen, hakîr görülen millî gayret!
Ey kılıç ve kalem, ey iki siyasî mahkûm;
ey fazilet ve nezâketin payı, ey çoktan unutulan bu çehre!
Ey korku ağırlığından iki büklüm gemeye alışmış
zengin – fakir herkes, meşhur koca bir millet!
Ey eğilmiş esir baş, ki ak-pak, fakat iğrenç;
ey tâze kadın, ey onu tâkîbe koşan genç!
Ey hicran üzgünü ana, ey küskün karı-koca;
ey kimsesiz; âvâre çocuklar... Hele sizler,
hele sizler...
Örtün, evet, ey felâket sahnesi... Örtün artık ey şehir;
Örtün, ve sonsuz uyu, ey dünyanın koca kahpesi!
O, tam manasıyle eskilerin dediği gibi "Sahibi seyf'ü kalem" kılıç ve kalem sahibi bir askerdi.
