Üstat Sezai Karakoç'un kitabından kalemime düşen, uyandıran, naçizane mısralar;
Dedik insan unutkan diye
Ünsiyet kurduk nisyan köküyle
Halbuki ünsiyette aynı kökte
Sarılmalı, dirilişe gebe olan bu söze!
Vesselâm.
İslamın DirilişiSezai Karakoç · Diriliş Yayınları · 20219,8bin okunma
Her gönlün bir hikâyesi vardır. Bazıları tamamlanmıştır, bazıları yarım kalmıştır. Büyük aşkların çoğu yarım kalan hikâyeler sonucu ortaya çıkar, insanı mecnun yapar. Yarım kalan hikâyelerin bazıları rafların arasında unutulup tozlanırken, bazıları ise yeni bir el tarafından tamamlanır.
Eşinin ölümünden sonra kendisini iki yıl sürecek olan bir buhranın içinde bulan Sertaç, kızı Ayşe ile hayatını sürdürmektedir. Ölmüş olsa bile eşine ihanet etmekten çekinen Sertaç, kadınlarla gönül ilişkisi kurmaktan kaçınır. Ancak bu kaçış Cemre ile tanışması ile son bulur. Hayat, Sertaç'ın yarım kalan hikâyesinin tamamlanması; Cemre'nin de tozlu raflarda unutulan hikâyesinin bir aşk adamının gönlünde tozlarından kurtulması için onları bir araya getirmiştir. Sertaç evlendikten bir süre sonra eşinin kendisini aldattığını öğrenir ve çıktığı karanlığa tekrar dönmek üzeredir.
Gönlüme düşen cemreydin, bahar getirdin ömrüme
Mürekkep oldu hasretin, doldu kalemime
Anlatmaya yetmedi seni hiçbir kelime
Bir varsın, bir yoksun, masal gibisin
Sevdiğim.. Nasıl gidersin o yollarda bensiz? Bilmem. Deyip başladım yazmaya. Yalnız değilsin. Tabii ki, hiç yalnız bırakır mıyım seni oralarda? Bak bir sağına soluna. Yeşillenmiş yapraklarda görürsün beni. Kucak açtım sana, orman gibi. Yüreğimden düşen damlaları emanet ettim, ahmet arif' aldım
Sana eşlik etsin diye, bu güzel kitabın içindeki
En güzel şiir sendin gönlümde
ezberledim hece hece
harf harf adını
almadım kalemime senden sonra kimseyi
istemedi zaten mısralarım
yabancı isimleri
hergün sayfa sayfa
yazdım adını
odamda yankılandı sesimden düşen heceler
kızıyorum bazen kendime
neden biraz daha bakmadım ki gözlerine..
Nihat korgan
Gönlüme düşen cemreydin, bahar getirdin ömrüme
Mürekkep oldu hasretin, doldu kalemime
Anlatmaya yetmedi seni hiçbir kelime
Bir varsın, bir yoksun, masal gibisin