Altay Türkler, Uryanhaylar ve diğer Türk kavimleri düşünüyorlardı ki manevi âlemin bozulması, dünyanın zulümle, günahla, kötülükle dolması, Kalgançı Çağ'ın, Kıyamet'in esas alametleridir. Çünkü ne tufan ne deprem ne salgınlar insanları kötülük yapmaktan alıkoyamadı. Kadim Türkler her şeyden önce ahlaka, doğruluğa, adalete, hakkaniyete çok büyük önem veriyorlardı.