Biz her yerle gurbeti olan 3 kişisiyiz bu sokakların. Ne Bedirhan ne Nazlıcan nede Suphiydik. Biz kendimizdik bir kere. Aynı kaptan menemene ekmek banmışlığımız var. Kendi makam ve mevkisinin itibarına sıkışıp kalmışlara birlikte gülüp geçmişliğimiz...
Biz metin, ali, feyyaz'da değiliz, muhteşem üçlü de değiliz. Birdenbire kalbimiz, göğsümüz, bizim destanımıza giden yol bize birşey söylüyorsa hiçbir engel tanımaksızın o şeyi yaparız biz. Biz hem biriz hem de özgür bireyleriz. İtibarıyla istedikleri arasında çatışıp kalan ve istediğini yapamayan kendi içine sıkışıp kalmışlardan değiliz. Standart ve kalıplar dışında yaşamaktan büyük haz alırız. Zengin zevklerimiz yoktur fakat gazete kağıdının üzerine yaptığımız menemen servisiyle dünyanın en büyük estetik zevkine sahibiz. Bakkaldan kestirdiğimiz peynir, salatalık, domates, zeytin konseptiyle büyümüşüz biz. Herkes rezidans ise biz gecekonduyuz ama şu da bir gerçek ki; biz yine güzeliz yine çiçek ..
Hangimiz Sevmedik Cafe
Önyargı düşüncenin en büyük hastalığıdır.
Farklı iki gezegenin insanlarıydılar, o kadar farklıydılar ki birinin iltifatı diğerinin hakareti, birinin ilgisi diğerinin sıkıntısıydı.
Çıkarları için fırsat oluşturmaya çalışanlar sonunda mutlaka hırpalanırlardı! Hak etmişti ve hırpalanmıştı.
Keşke hep derinlerde kalsaydı.
Hissettiği üzüntü
3. Risale-i Nur bir şahs-ı mânevî tesis etmiştir
Bediüzzaman'a göre, bu asırda komitecilik ve cemiyetçilik fikrinden doğan dehşetli dinsizlik şahs-ı mânevîyesine karşı çıkan bir şahıs en büyük bir mânevi mertebede de bulunsa, küfür ve dalâletten gelen vesveseleri tamamıyla izale edemez. Dinsizliğin şahs-ı mânevîsine karşı mukabele edebilecek bir