ne zaman doğayla buluşsam;
fakat benim ruhum beton duvarlar arasına sığmıyor. benim daha başka bir yerde olmam lazım. tek bir insan ile kesişmeden yolum, bitkiler, kuşlar ve dalgalar içinde.. fakat göğe bakmalıyım en çok da. rüzgara sarılmalıyım koşarken. benim ne işim var dünyada. neden mutsuz bütün şairler? ben neden mısralarda arıyorum kendimi? bir çiçeğe dokunurken hissettiklerim. buna mukabilir bir his tanımıyorum… çocukların gülüşünde neden kendimi buluyorum. ruhum çocuk bazen, bir tek balonum var, koşuyorum. çiçekler dermem lazım benim. dört nala koşmam lazım koyu kahverengi atımla. fakat insanlardan yapılmış bu yolda yürüyüp gidiyorum işte.
bazen ihtiyarlaşıyorum, taşınması pek ağır bu bedenim. oturup kalmak pek makul. fakat devam ediyor yaşamak..
ruhum bir kuştur, fakat bu beden kafes gibi sanki.
çıkıp değemiyorum göklere. bir gün benden önce yaşlanıp çürüyüp gidecek. buruşup, kırışacak bu beden. kendi giderken beni de götürecek.
hayır beni götürmeyecek ben yeniden var olacağım. bu sefer özgür ve daha masum.
ölümle yeniden var olacağım.
oysa ben yok olmak istiyorum bazen. bazen ise hep var olmak. nasıl olur da böyle bir düzenin içinde iken bile karmaşıklaşır insan.
bir gün ölmek isterken, başka bir gün yaşamak. bu iniş çıkışlar mı yaşamak umrundalığımızı ölçer. gece her şeyi karartırken, güneş her şeyi silmektedir aynı zamanda. bazı güneşler neden karanlık peki? tıpkı bazı gecelerin bembeyaz olduğu gibi. yaşamak buysa eğer pek muvaffak olamıyoruz sanki.
X’ 💫
“bu eğreti bedene sığmıyor yüreğim, bilinmeze koşuyorum.”
Başımı yeryüzünün yumuşaklığına bırakıp gözümü gökyüzüne uzatıp uyuya kalmak ,rüyamdaysa seni görmek istiyorum.Elimde bir hançer,senin kalbine milim milim saplarken
-nno
Ölene kadar cevabını veremeyeceğim bir soru var içimde..
Her şeyi tek başına yapmak zorunda kalmak ,
Beni büyüttü mü??
Yoksa,
İçimde hiç büyümeyen yaralı bir çocuk mu bıraktı??
Hiç bilmiyorum!!
youtu.be/eoOZj7CYmL0?si=...
" Eskiden sen varsın diye kalmak isterdim bu şehirde, şimdi sen varsın diye gitmek istiyorum.."
“Gitmek mi yitmektir, kalmak mı?” artık bilmiyorum…
Yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep!
Ve inançlı, gitmenin bir şeyi değiştirmediğine.
Bilemem, belki bu yüzden
Ben sana yanlış bir yerden edilmiş,
Bir büyük yemin gibiydim…
Beni hep aynı yerimden yaralayan o eve
Yine de döneyim, döneyim istedim.
Ah benim sesimle;
Söylesem de, inanmazlar
Benzemiyor çünkü bir dile.
Döndüğüm, döndüğüm ama döndüğüm
Döndüğüm bu sema sensin, döndüğüm.
Sen benim kara ömrüme vuran
Suyumu harelendiren sevincimdin…
Onu sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.
Titreme daha fazla kalbim!
Bağışla kendini artık onu da…
Bırak gitsin, bırak gitsin.
O senin en ezel gününden kaderin.
Sen onu nasılsa bin kere daha…
Seveceksin.
Birhan Keskin
EVLİLİK ÜZERİNE
200.000 Yıldır Çözülemeyen Problem
Evlilik, en genel tabiriyle, kanun karşısında dinen ve kültürel adetlere uygun biçimde yuva kurmak isteyen kişilerin birleşmesidir.
Elimize ulaşan kanıtlara göre bilinen ilk evlilik milattan önce 2350’li yıllara kadar uzanır.
Şahsi tahminim ise boşanmalarında aynı tarihte bulunduğu hatta belki
"İnsanların kalpleri cennet değildir, içinde kalmak için kendini yorma."
Her zaman mutlu olmak zorunda değiliz, ama her zaman güçlü olup ayakta kalmak, umutla hayata tutunmak zorundayız..| Güven Taşdemir
19.04.2024
Bu gece içtiğim kaçıncı kahve saymadım. Pek de kahve sevmem aslında. Ama nedense bugün hem kahve hem de sigara ihtiyacım varmış gibi hissettim. İhtiyacımı fazlasıyla aldım galiba. Kahvenin tadından mı olsa uykusuz kalmak istediğimden mi olsa pek anlam veremedim. Ama nedense tadı bir cazip geldi. Bilirsin çay severim ben. Demlediğin zaman bile taa
kendimden bıktım usandım
söyle bana ben nasıl da yandım
nefret ettim senli cümlelerden
yorgun gecelerden
seninle gelenden
olmaz bıktım ben
yalnız kalmak çok zor bilmezsin sen
ah öldüm ben
geldin görmezden
bıktım usandım ben
Bilmezsin - Berk Baysal
Ölmek mi istiyorsun? Git o zaman at kendini denize. 5 saniye sonra hayatta kalmak için çırpındığını fark edeceksin. Sen kendini öldürmek istemiyorsun! Sen içindeki bir şeyleri öldürmek istiyorsun.
Ayrılık
Tam göğsünüzün ortasında bir yeriniz acıyacak...
Evinizin sizi içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu fark edeceksiniz...
Sokağa fırlayacaksınız...
Sokaklar da dar gelecek...
Tıpkı vücudunuzun yüreğinize dar geldiği gibi...
Ne denizin mavisi açacak içinizi, ne pırıl pırıl gökyüzü...
Kendinizi taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da