Hayat bir kaynaktır. Sürekli mesaj yollayan bir vericidir. Sürekli aynı şarkıyı söyleyen ve ancak yine kendi frekansındakilerin duyduğu bir şarkıcıdır o. Sürekli çağrı yapan ancak sadece kulakları işitenlerin duyduğu bir çağrıcıdır. Sürekli oyunlar sahneleyen ancak görebilenlerin gördüğü bir oyuncudur ve bu kaynak ancak akılla bulunabilir. Bu kaynağı ancak görebilenlerin gördüğü bir oyuncudur. Ve bu kaynak ancak akılla bulunabilir. Bu kaynağı duyabilmek için akla ihtiyacımız var. Akıl büyük bir nimettir insan için. Ve kullanması gerekir insanın tekrar kaynağını bulabilmesi için. Akıl, sahibine tekrar teslim edilmesi gereken bir emanettir insana. Ancak dönüş yolu bilinmiyorsa teslim edilebilir mi alınan bu emanet? Geldiği yolu unutsa, üzerine derin bir rüyaya dalsa bulabilir mi insan emanetini aldığı kaynağın yolunu?
Öldüğünde yanında hiç bir şey götüremeyecek olan insanların kendini zengin görmesi, aldım, kazandım, bunların hepsi benim demesi bir kaybetmişlik değil de nedir?
Kalp, kulun elinde Allah’ın bir emânetidir. Ömür de aynı şekilde emânettir. Diğer ibâdet vâsıtaları da böyledir. Emânete hıyânet edip hıyânetini düzeltmeyenlerin sonu tehlikelidir.
Sayfa 33Kitabı okudu
Kim tövbede erteleme yoluna giderse iki büyük tehlike arasında kalır:
![TARIK SARI [[ Meftun Muvahhid ]]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1102249_1693816817_6ZE3W.jpg){kind=small}
Birincisi: İşlediği günahlardan dolayı kalbinde biriken zulmet, pas ve tabiat hâline gelir ve bu pasın silinmesi artık mümkün olmaz...
İkincisi: Bir hastalık veya ölüm gelir de kişiyi, işlediği günahları silecek meşguliyetleri yapmaya fırsat tanımaz.
Helak olanlar ancak (tövbeyi) ertelemekten dolayı helak olur. Bu itibarla tövbeyi geciktirmek peşin olarak kalbi karartırken, bu karartıyı gidermek ise itaat ve ibadetle veresiye olur. Derken sonunda ölüm ansızın gelerek kişiyi kapar ve temiz olmayan bir kalp ile Allah'ın (cc) huzuruna götürür. Oysa kurtuluşa eren kişi ancak temiz bir kalp ile Allah'ın (cc) huzuruna varan kişidir.
Öyleyse kalp, Allah'ın kuldaki emanetidir. Ömür ise Allah'ın nezdindeki emanettir.
İbadet ve itaat vesileleri de böyledir. Bu itibarla kim emanete ihanet ederse ve bu ihaneti de daha sonra telafi etmezse bu kişinin durumu tehlikelidir..
- Kudemâ; kendilerine "Nasılsın" diye sorulunca, "Sıratı geçince belli olacak" diye cevap verirmiş. Muhteşem değil mi? "Sağlığım iyi, param var, işlerim yolunda, eh o halde ben de iyiyim değil" yani. Yahut "Dertlerim var, hastayım, o arabayı hâlâ alamadım, kötüyüm" değil. Ölçü başka bir yerde duruyor, kalp