.
Herşeyden şüphe edilir, kalpden şüphe edilmez.
* Herşeyi kırmak caiz olur, kalp kırmak cinayettir.
.
AYŞEGÜL Bi kalbi bi kere kırarsın anlarım... Hadi iki olsun. Seninki kalp kırmak değil artık cinayete tam teşebbüs Poyraz.
Ayaklarımın etrafında kalıntılar var. Ruh kalabalıkları ve kötü kokan sohbetlerin artıkları.
...
Evet, benim varlığım zarardan başka bir şey getirmiyor. Bu kirlenmiş ve yozlaşmış akıllara bir derman olamayacağım. Burada ben, herkesten aşağıdayım. Benimki, en aşağıda, en alçak olmanın kibri. Alt tarafın çıkıntısı olmak. Ellerini uzatanlara bela okumak ve gidin diye bağırmak ve minnetsizlik takıntısı ile belki kalp kırmak pahasına reddetmek. Bazı insanlar dünyaya kaybetmeye gelmiştir. Kaybedenlere dokunulmasa keşke. Onlar kendi başarısızlıklarıyla ve acizlikleriyle ve hatalarıyla kendilerini birleştirmişlerdir.
Sayfa 37Kitabı okudu
Bi kalbi bi kere kırarsın anlarım... Hadi iki olsun. Seninki kalp kırmak değil artık cinayete tam teşebbüs Poyraz.
~ Ayşegül
Sayfa 12Kitabı okudu
Kalp kırmak kabeyi yıkmak gibidir derler,
Sen hiçbir dinin mabedini ayakta bırakmadın..
kırılmak kırmak
Madem bu kadar kırık kalp var , neden hâlâ kırılıyor insanlar
var mı bir çaresi
ya da bir reçetesi
"Kalp kırmak Kâbe'yi yıkmak kadar kötü!"
Sayfa 264Kitabı okudu
يَدْعُو الْإِنْسَانُ لِلْآخَرِ وَيُنْشِدُ لَهُ شِعْرًا وَيُخَمِّرُ لَهُ الشَّايَ
وَمَا هُوَ كَسْرُ الْقُلُوبِ
İnsan, insana dua eder, şiir yazar, çay demler, gülümser. Kalp kırmak da neyin nesi?
İnsan insana; dua eder, şiir yazar, çay demler,kalp kırmak da neyin nesi?
İyi insanların bir şekilde korunduğuna inancımı hiçbir zaman kaybetmedim. O yüzden belki saf olan tarafımı hep korumaya çalıştım. İnsanların iyi olduğuna inanışım, belki herkesin özünün başlangıçta iyi olduğunu ama sonradan yaşadıklarıyla, öğrendikleriyle başka bir insana dönüştüğünü düşünmemden geliyor. Ben hep birine kızdığımda ya da yargılamaya başladığımda onun 3-4 yaşındaki saf ve masum halini gözümün önüne getirmeye çalışırım. O küçük çocuk ister miydi kötü biri olmak, kalp kırmak? Belki bu yüzden hayatta kimseye kızgın ya da kırgın kalamıyorum, içimde yaşadığım duygular affetme durumuna bile gelmeden onun çocuk halini gözümün önüne getirmemle başka şeylere dönüşüyor. Tabii ki özel alanımı, hayatımı, duygularımı oluşturduğum bir koruma kalkanıyla koruyorum ama büyük hayal kırıklıklarına, pişmanlıklara da meydan vermiyorum.
