Koleksiyoncu, büyücüden sonda okuduğum ikinci John Fowles romanı. Büyücü okuduğum en iyi kitaplardan olduğu için beklentim yüksek başladım ve başta klasik bir psikolojik gerilim roman gözüyle bakarak pek beğenmedim. Ama ilerledikçe yazarın bu nevrozlu koleksiyoncu ve kaçırdığı resim öğrencisi arasında ki ilişki hikayesinin , toplumsal sınıf farkları arasında ki çetin savaşları anlatmasiyla keyiflendim. Çehov ve Dostoyevskiden çok defa okuduğumuz başarılı sınıf ayrımları ve çatışmalarını oldukça başarılı analiz ediyor Fowles. Alt sınıfın nasıl üst sınıfa geçmek istediği, üst sınıfın alt sınıfı böcekten farksız görmesini, alt sınıfın sonradan görme zenginlerinin nasıl üst sınıfa ayak uyduramayışıni, hali hazırda ûst sınıfın kendi içindeki çatışmalarını ve bu sınıfların ahlaki değerlerini çok iyi anlatıyor iki karakter üzerinden. Ben de oldum olası bu sınıflar arasında ki kalın çizgiyi takip etmiş özellikle çağımızın gençlerinin bu iki sınıf arasında kalıp, yeni bir iki sınıfa da ait olamayan bir sınıf yaratmasını düşünmüşümdur. Bu doğrultu da klasik bir psikolojik gerilimi aşan bu romanı çok beğendim. Öneririm ilgililere...
NigRa 'nın etkinliği sayesinde sevip sevmediğimi emin olmadığım bir kitabı bitirmiş oluyorum. Bana garip duygular yaşatan kitap yüzünden teşekkür mü etsem yoksa
