'HARBE GİDEN KELİME'YE SİTEM Kelimeler nereye gidiyorsunuz böyle, savaşa mı ölümün kum gibi kaynadığı çöl mü çağırıyor sizi, oysa yenik çıkmıştınız her savaştan, hayli yorgundunuz dinlenecektiniz biraz, birkaç şiirde keyfini çıkaracaktınız kelime olmanın, dilden dile dolaşmanın, mırıldanmanın...
Vakit dünyanın sonbaharıydı, sevdiklerimizin de sonbaharı olacakmış meğer hayat, hiç bilmeden, hiç istemeden, birlikte bir kışımız daha olur mu diye telaşlı yüreğimize, yavaş biraz, beni öldüreceksin, yavaş diyecektik, acıdığını söylemeyecektik elbet, nereye gidiyorsun ya hû diyemeden giden Mehmet Koyunoğlu'na, pek erkencisin arkadaş demeyecektik;
gençliğimiz gibi gidene, hani şiir gibi şarkılar yakan Fikret Kızılok'a ‘Bu kalp seni unutur mu?' demeyecektik, biliriz, unutmaz, dünyanın bu son/baharına, sondan sonraki kışına ne kalırsa kalbimizden, kalırsa yani kalbimiz, unutmaz!
Sayfa 106Kitabı okudu
Yaşanan olaylara göre anlamsız diye düşünebiliyor insan, hayatı. Fakat uçsuz bucaksız bir düşünceye evriliyorum. Bir çemberden oluşuyorsa yaşam, merkezde kimin olduğu çok önemli. Merkeze kendini koymak bile yetmez insana, çünkü ümit etmeyi bıraktığında kötüye evrilirsin. Merkeze sonsuz bir güç koyduğumuzda ise o kaynaktan besleniriz. Ben merkezime Allah'ı koymayı istiyorum. Benden kesildikçe onunla çoğalmak için. Kim onun gibi güç sahibi olabilir. O Allah ki insanı içinde kendisi olan bir kalp ile yarattı. Bunu unuttuğunuz zaman merkezden uzaklaşırsınız, kim de bunu hatırlarsa yakınlaşmış olur yabancı olduğu her şeye. Allah hatırlayanları unutmaz.🦉
