Esir yaşamayacağız... Ya bu vatanı kurtaracağız... Ya da öleceğiz...
İnsanlığı unutmuş bu alçaklar. Allahım, sen bize insanlığımızı unutturma ...
Aydınlık bir gündü. Ama insanın içi aydın olmayınca gün, gözüne aydın mı görünür?
Zihnim o kadar perişan ki...
Kendimi kırılmış, dökülmüş bir oyuncak gibi hissediyorum.
Sayfa 631Kitabı okudu
Yurdunu, memleketini kim sevmez...
Şehitlerimizin ruhu rahat olsun... dediler. Yüzbaşı'nın gözleri doldu: "Onlar, şehitlerimiz, bu topraklarda yattıkça, bu topraklar bizimdir." "Bizimdir."
Erkek de kadın da insandır. Bir fark göremiyorum.
Vazifeni başarırsan kahraman olursun. Vazifenin uğrunda ölürsen bil ki yine kahramansın.
Vatan yolu, millet yolu, sancak yoludur; bir türküdür bu: Ölen ölür, sağ kalanlar bizimdir!
Sakarya geçilecekti . Türk'e geçit vermeyip de kime geçit versin Sakarya!
Silah, cephane olduktan sonra, Türk'ün karşısında kimse duramazdı.
Sanki günü yirmi dört saatinde, birisi yüreğini avcunun içine almış, durmadan sıkıyordu.
Ben, benden geçtim gayri be Efe!
Ölümden korkmuyorum. Namus ve şerefime inandığınız kadar buna inanmanızı rica ederim ... Fakat düşmanlarımızı yurdumuzdan kovuncaya kadar da ölmek istemiyorum.