Birey, yeterince özgür olup dilediğini sakınmadan ne kadar yaşarsa toplumun da o derecede özgürleşeceğini savunan Gide’in ‘genel ahlak’a karşıt görüşleri gibi roman yazarlarına ve yazın sanatına dair yönelttiği eleştirileri de sıklıkla hissediliyor Kalpazanlar’da.
Klasikleşmiş roman türünün çok dışında, postmodern bir ürün. Gide bir yandan romanın konusunu okuyucuya aktarırken diğer yandan yarattığı kahramanı Edouard’ın günlüğüyle, romanının yazılış sürecinin nasıl geliştiğini, adının neden Kalpazanlar olduğuna kadar anlatmış okuyucusuna. Bu günlük sayesinde olayların akış sürecinde belirsiz kalan yerler de açıklığa kavuşuyor ayrıca.
İnsan ilişkileri ve ahlaki değerler hakkında farklı düşünceler geliştirilip üzerine tartışılacak bir kitaptı benim için.
Yine bana göre en değerli sahnesi de “La Bourgogne” kazası idi. Bir yanını Bourgogne’la batıran Lilian’ın hissiz dünyasını bu kazada yaşananlarla bütünleştirip betimlemesi unutulmayan kitap kesitleri içinde yerini aldı bende.
"Bir romancı uyduruyorum, onu temel kişi olarak koyuyorum; kitabın konusu da, bir bakıma, gerçeğin ona sunduğu şey ile onun bu gerçekle yapmak istediği şey arasındaki çarpışmanın ta kendisi." diyor 197. sayfada Bay #andregide ki siz bana sorsanız #kalpazanlar bize ne anlatıyor diye, cevabım da tam olarak bu olur. Konusu özgün zaten ama ben yazarın seçtiği karakterleri de oldukça ilginç buldum. Söylemeye gerek var mı bilmiyorum, Nobel soslu... =)
Kardeşim hayat memat meselesi olarak gördüğü büyük bir sınavla cebelleşirken, benim kaldırımda oturup kahkahalar eşliğinde okuduğum Murat Menteşimsi kokuların buram buram yayıldığı hoş bir kitap... Öncelikle:
-Kitap çok güzel; ama ben fazla beklentiler içerisindeydim bu yüzden hafifte olsa bir kırılganlık olmadı değil
-Kelime oyunlarına bayıldım
-Kitap için bir Roman dır diyemem.Çok farklı bir şey olmuş... Andre Gide vâri desem yalan olmaz.. bknz: kalpazanlar
-{devamı 121. sayfada} yalancııııı.....
sinemadan çok faydalanmış;
pulp fiction senaryo mizanseni alınmışş!
kitaptan kesitler: " Cennet ve cehennem hakkında ileri-geri konuşmam çünkü ikisinde de dostlarım var.(Mark Twain) "
"Karanlıkta kelimelerin ağırlığı artıyor.(Elias Canetti) "
"Falcı,müşterisinin göremediği bir şeyi görebilen kişidir:Onun bir budala olduğunu(Ambrose Gwinnett Bierce) "
"Gençler olmayacak şeylere heveslenirler,yaşlılarsa hiç vuku bulmamış şeyleri hatırlarlar.(Hector Hugh Munro) "
Anlamsız ve gereksiz zaman kaybı. Adı kalpazanlar ama son sayfaları bununla ilgili. Bir kaç kişinin hayatı sevgileri ihtirasları korkuları anlatılıyor. Konusu ile ad alakasız olması ilginç. Karmaşık ilişki ve düşünceler var.
Üzgünüm Andre Gide
Bu kitabı henüz okumadıysanız, bir süre daha beklemeniz yerinde olacaktır. Nobel ödüllü bir yazar, diyerek merak edip okumak isteyeceksiniz ama;
Kimi eleştirmenlere göre yazarın kurgusundaki eksikliklerden midir? ,
İçine çeken bir olay örgüsü yerine, yer yer serpiştirilmiş bazı edebi söylevlerle ahengini sağlanmaya çalışılmasından mıdır?,
Bilmem ama bana, okunuşu zor ve sonunda akılda kalan pek fazla şey bırakmayan bir kitap gibi geldi.
Nobel ödüllü bir yazarın kitabına kötü diyecek cüreti kendimde bulamam ama; elinizde henüz okumadığınız dünya klasikleri varken, ya da Fransız, Alman, Rus vs. edebiyatlarını halletmeden okunmaması gereken bir kitap gibi duruyor.
Kitaba yapılan övgüleri okudum, kitabı okumaya çalıştım ama olmadı. Yazar kendine göre bir tarz yaratmış ve nobel almış. Ama gelgelelim kitaptaki kopukluklar, öykü mü okuyorum, roman mı okuyorum ne okuyorum ben anlamadım. Kopukluklar bana göre anlatım bozuklukları almış başını gitmiş. Yada ben gerçekten ödüllü olan film ve kitapları anlayamıyorum. Çevremde okuyan 10 kişi ile konuştum bitiren yok kitabı. Beğenene saygılarla. Bana uymadı .