Yalnız olmak yanlış yerde yanlış bir kalpte olmaktan iyidir.
Tükenmek
Bu ses sanki tükemişliğin sesi
Günler geçtikçe güzel gelir ezgisi
Çünkü insanda büyüdükçe tükenir
Zor gelir ona beklemesi
Menus bir ifade takınır suratına
Mutlu olmak için nedeni yok
Üzülmek içinde sebebi çok
Zamanla uğraşamaz atar hevesini kursağına
Artık gözlerden akmaz yaş
Kalbi sele dönerde kalkmaz ya baş
Sesler susmaz olur kendini duyamaz
Kalpte etin kemiğin yerini alır taş
Bu gönül bir daha kimi sever
Kime yaslar artık sırtını
Yeterince acıtmadımı saplanan hançer
Bunu gören anlayamaz neden der
Yorulmadınmı artık düşünmekten,
Bıkmadınmı ayağa kalkıp kalkıp düşmekten;
Dizlerin morardı nefesin dahi yetmiyor
Vazgeç artık kendine umut vermekten
Büşra
Başkalarının hikayelerine
Gözyaşı ekmek yerine,
O hikayeleri mutlu sonla
Bitirmeyi deneyin!
Belki o zaman bir 'hiç' olmak yerine
Kalpte yahut akılda
Yer edinen olursunuz...
Allah'ın kâinattaki zuhur ve tecellilerini görmeyi ve temaşa etmeyi ifade eden müşahedenin, gözün müşahedesi, kalbin müşahedesi, ruhun müşahedesi ve sırrın müşahedesi olmak üzere çeşitli mertebeleri vardır.
İmam Gazzâlî'ye göre mükâşefe, günah kirinden ve masivadan arındırılan ve temizlenen kalpte bir nurun zuhur etmesi ve bu nur sayesinde ilâhî hakikatlerin gözle görülürcesine apaçık ortaya çıkmasıdır. Gazzāli mükâşefenin müşahededen daha üstün olduğu görüşündedir.
Sayfa 38 - Ketebe Yayınları
1. Çocukluk yıllarından itibaren tecrübe ettiğimiz bütün olumsuz hisler içimizde bir birikinti halinde varlığını sürdürür.
2. Gündelik yaşamda problemli bir durumla karşılaşıldığında bu kök hisler aktifleşir, kişiyi savunma davranışına zorlar.
3. Köken hisler aktifleştiğinde kalpte bir kabarma, daralma, sıkışma... içte bir bunaltı ve huzursuzluk baş gösterir.
4. Organizmadaki bu huzursuzluk hali kişiyi kimi zaman öfkeye ve tepkiselliğe, kimi zaman da yaşam enerjisini tüketerek içe kapanmaya zorlar.
Bunlar, kişinin kontrolü dışında gerçekleşen ve 'duygu, düşünce ve bedenini' esir alan bir çaresizlik halidir. Bundan dolayıdır ki, kişi gergin olduğunu bilir ancak çaresizce o gerginliği yaşamaya devam eder. Öfkeli halini bilir, ancak öfkelendiği sırada kırıp geçirmekten kendini alamaz. Çaresizce kendine ve çevresine zarar verir. İncitildiği zaman ağır bir ruh hali yaşayıp yaşama sevincini yitirir. Kendini depresyona girmekten alıkoyamaz. Köken hisler aktifleştiğinde kişi ona esir olmak zorunda kalır.
