" İnanamıyorum öldüğüne!" diyenleri anlamıyorum. Ölen kim olursa olsun, ne türlü ölüm olursa olsun, ben inanıyorum öldüğüne. Ben asıl yaşamaya şaşırıyorum, yaşamaya inanamıyorum. Cigerlerimizin, yüreğimizin işlemesi, bu güzelim yeryüzünü görmemiz, işitmemiz, koklamamız doyulmaz bir mucize değil mi? "Mucize" diye baktığımız bir hâlin kesilivermesine şaşılacak, inanılmayacak ne var?
Valentinus:
Tüm dinler dünyanın mükemmel olmadığını söyler ve hepsinin de kendine göre nedenleri vardır. Ama kimse bu nedenleri sorgulamaz. Eski Ahit bize Adem ile Havva'nın görünüşte keyfi bir kurala karşı geldikleri için cennetten kovulduğunu söyler: Elmayı yemek. Tanrı'nın tüm insanlığı böyle küçük bir kural ihlalinden dolayı lanetlemiş olacağını gerçekten düşünebiliyor musunuz?
Bir bütün olarak hayat tıpkı film izlemeye benzer. Yalnız her seferinde, sanki esas film başlamış da siz on dakika sonra içeri girmişsiniz gibidir, hiç kimse size konuyu anlatmaz, ipuçlarına bakarak her şeyi kendiniz çözmek zorundasınızdır.