Osamu Dazai (D.1909 - Ö.1948)
"1929'da ilk intiharına kalkıştı ama başarısız oldu."
"... bir geyşayla kaçtı, ailesi tarafından resmen evlatlıktan reddedildi ve okuldan atıldı. Okuldan atıldıktan dokuz gün sonra Kamakura sahilinde bir kadınla beraber intihara kalkıştı. Kadın boğularak hayatını kaybetti ama Dazai bir balıkçı teknesi tarafından kurtarıldı."
"1935'te hayata veda niteliğindeki eseri Son Yıllar'ı yazdı ve kendini asarak üçüncü intiharına kalkıştı ama başaramadı. Üç hafta sonra geçirdiği apandis ameliyatından sonra morfin bağımlısı oldu, bir yıl boyunca bağımlılıkla mücadele etmesinin ardından akıl hastanesine kapatıldı ve bir ay tedavi gördü."
"1948'de en bilindik eseri İnsanlığımı Yitirirken yazdı. Aynı yıl, metresiyle birlikte evlerinin yanındaki Tamagava Kanalı'nda intihar etti ve hayatını kaybetti."
Sayfa 1
Şiki'den çok daha uzun yıllar yaşamasına rağmen Söseki de sağlıklı bir insan değildi. Bütün hayatı boyunca ruhsal bunalımdan -kendi deyimiyle "asabi zafiyet"- kurtulamadı. İlk ciddi ruhsal bunalımını yaşadığında aşağı yukarı otuz yaşlarındaydı. Bu sorunu meditasyon yoluyla çözmek için 1894 yılında Kamakura'daki bir Zen tapınağına girdi. Ertesi yıl Tokyo'daki hocalık görevinden ayrılarak Matsuyama'ya taşındı. İkinci büyük sinir krizini İngiltere'deyken yaşadı ve bu bunalımı memlekete döndükten sonra da devam etti. 1912-1913 yılları arasında Kocin (Yolcu) romanını yazarken yine aynı olay başına geldi. Kırk dokuz yaşında hayata gözlerini yumuncaya kadar geçen on yıllık dönem içinde çektiği mide ülserine rağmen romanlarının çok büyük bir kısmını bitirmeyi başardı. 1910 yılında İzu yarımadasının Şuzengi tapınağında tedavi görürken büyük bir mide kanaması geçirdi; tehlikeyi atlatmasına rağmen 1916 yılında ülserden hayatını kaybetti.
Sayfa 670 - Boğaziçi Üniversitesi
Vay adi yaşama içgüdüsü ağır gelmiş .
O an, kendiliğimden karar vererek, gerçekten isteyerek ölmeye karar verdim. O gece Kamakura'da denize atladık...
Kadın öldü ve ben kurtuldum.
“İnsan hayatı, ağır bir yükü sırtlanarak, uzunca bir yolu katetmeye benzer. Aceleye gerek yok.”
~ İyeyasu Tokygava
1543-1616 Kamakura dönemi Şoogunu
O gece, Kamakura’da denize atladık. Kadın, kuşağının kafede birlikte çalıştığı bir arkadaşının olduğunu söyleyerek güzelce katlayarak kayaların üstüne koydu. Ben de paltomu çıkarıp aynı yere koydum ve birlikte denize girdik.
Kadın öldü ve ben kurtuldum.
Sayfa 57 - Karakutu Yayınları
Köpek vurma (inu oumono), Kamakura döneminin başında okçuluk eğitimi için icat edilmiş bir spordu, ancak kısa sürede modası geçmiştir..
Sayfa 161 - Kırmızı Kedi Yayınları, 1. BasımKitabı okudu
