Zavallı varlıklar ! Onları sevmek hataysa da en azından acıyalım onlara . Gün ışığını hiç görmemiş köre , doğanın ezgisini hiç duymamış sağıra , ruhunun sesini hiç duyuramamamış dilsize acıyorsunuz ama sahte bir iffet bahanesiyle , acı içindeki bahtsız kadına çılgına çeviren ve elinde olmadan iyiyi görmesine , Tanrı’yı duymasına ve sevginin ve imanın arı dilini konuşmasına olanak vermeyen bu kalp körlüğüne , ruh sağırlığına , vicdan dilsizliğine acımak istemiyorsunuz .