Sahabe İklimi serisinin sonuna gelmiş bulundum.
Okuduklarım arasında beni bu kadar ağlatan, bu derece bana tesir eden hiç bir eser olmadı diyebilirim rahatlıkla.
Sahabede ki bu peygamber aşkını gördükçe içimde bir şeyler koptu.
Bu etkiyi hissetmenin, zorlanarak duygulanarak okuyabilmenin şükrünü de vermeliyim dedim.
Bu cildi Sümeyra validemizin
Gözümden yaşlar akarak okudum. Hele o son sayfası beni derinden yaraladı. Efendime veda bölümü beni silkeleyip daha çok kendime getirdi.
Şöyle yazıyordu bir bölümünde:
Bilal, ey Bilal ne olur söyle
Allah aşkına söyle
Hıçkırarak ağlamak
Seni dindiriyor mu?
Dostun bıraktığı mihraptan
Kamet sesleri nasıl yankılanır artık Bilal?
Sesin hâlâ çıkıyor mu?
Duyuyor musun, Bilal?
Medine sana yar olur mu artık?
Bize yar olur mu?
Efendimize aklınıza gelecek her sorunun cevabini bu güzel eserde bulabilirsiniz. Hadisler, rivayetler ile sanki gül bahçesine açılmıştı okurken ruhum. Sürekli takıldığım noktalarda eseri gözden geçirerek ruhumu tazeleyeceğimi umuyorum.
Bu eser gül kokuyor resmen, okumanızı ve baş ucu kitabı yapmanızı tavsiye ederim.
Yazarın ilmini arttırsın inşaAllah Rabbim..
İsmail Gaspıralı;
"Dilde, fikirde, işte birlik!"
Gönül Hanım kitabı, İsmail Gaspıralı'nın bu mükemmel sözünün adeta romanlaşmış hâli.
Kitaptaki dört karakterde birbirinden harika ve bilgili insanlar ancak şüphesiz Gönül Hanımın yeri bende bambaşka oldu. Bilgisine, düşüncelerine, kendini ifade ediş tarzına hayran oldum. Tam bir TÜRK
İnanmazsınız, bu kitabı Ozan Güven sayesinde okudum (Sosyal medyada paylaşmıştı) :D
İhsan Oktay Anar okuyormuş gibi okudum. Sanırım ben eski Türkçe'yi seviyorum. O zamanların hikayelerini/efsanelerini okumak çok mutlu ediyor beni.
O kadar akıcı öykülerdi ki, bir kaç saat sürdü yalnızca.
"Zade"leri, efendime söyleyeyim "kadd ü kamet"leri, "esvap"ları seviyorsanız kesinlikle okumalısınız dört öyküden oluşan bu kitabı.
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende can, canda cânan
Bende
Said-i kürdiyi Kürt Gözlüğüyle Okumak
“Halbuki her milletin kamet-i kıymeti başka bir elbise ister . Bir cins kumaş bile olsa ,tarzı ayrı ayrı olmak lazım gelir. “(S.19) yazarın bu kitapta said-i kürdiye giydirilen yakıştırılan kumaşların said-i kürdi adı altında onlarca yapılanmanın oluşumu ve ne yazık ki Kürdi’nin Kürt kimliğinin nasıl
