"Ben güzellik ve aşk Tanrıçası...Yunanlıların Afrodit Romalıların Venüs dedikleri ölmezlerin en güzeli... Yeryüzünde hayatın ve çoğalmanın sebebi... Ben, güzellik ve aşk Tanrıçası Afrodit.
Çevrenizde gördüğünüz ve güzel bulduğunuz her şeyi size veren tanrıça olan ben... Sevgisiz bir kalbe aşk, solmuş bir güle can verebilen ben... Gecenin karanlığını aşk aleviyle sarıp aydınlatan... Aşkın yolu, ateşin koru olan ben... Aşka aşkla fısıldayan ben..."
Benim yolum aşk yoluydu. Ayrıca aşkı nasıl bağlayabilirsiniz? Aşk özgürdür, bağlanmaz asla.. Apansız gelir. Ölüm gibi..
Gölgem gölgemle buluştu yeniden...!
Hiç sarılmadığı kadar sıkı sarıldı bana...!
Ve hiç sevmediğim kadar sevdim bende onu...!
Sayfa 39Kitabı okudu
Peki şimdi doğru kişi gelirse onuda diğerleri gibi sanarsam..
Yolunu arayan bir yolculuk benim ki..
Aşk aynı anda yaşanan iki ayrı mevsim gibiydi..
Ölümlü ölümsüzü çok sevmişti..
Sevginin her türlüsünü beklemek..
Bahar geldi, başka şey istemem aklımda..
Beklenmeyeni beklemek gerek bazen..
"İnsan, yaşamanın anlamını ölümde bulur ancak.. Ölüm olmasaydı, yaşam anlamsız olurdu. Ölümün var olan bir şey olması, yaşamı da anlamlı kılar. Onun da anlamını var eder.."
Bağlanmak böyle bir şey sanırım ;
her şeyi verebilmek...
ve hesapsızca kendinden vazgeçmek...