Demir Köprü, Kâmuran Şipal.
“Gökten bir salıncak inecek aşağı, seninle bineceğiz içine, salıncak bizi alıp gökyüzüne çıkaracak.”
Sayfa 15Kitabı okudu
Bir dizi yanılgının tutsaklığında yaşanmış yıllar. Yaşamakla yaşamamak arasında.
Bazı sözler hep sarıp sarmalar.
Sözlerinde hep beni yatıştırıp okşayan bir hava vardı. Aynı paylayıcı sözler ağzından çıkar çıkmaz sertliğini yitirir bana gelene kadar geride bıraktığı yolda tüm sevecenlikleri içine alarak ipekten bir tül gibi beni sarıp sarmalardı.
Sayfa 58Kitabı okudu
Hep annemden uzaklaşmaya annemle aramdaki gizemli köprüyü yıkmaya çalışmış ama ben bunun için çaba harcadıkça anneme daha çok yaklaşmıştım.
Sayfa 47Kitabı okudu
Büyük kent, büyülü kent. Büyü onca yıl bozulmadan kaldı. On- ca yıl büyülü kentte bir başkası onun yerine yaşadı, onun yerine kararlar alıp imzalar attı altına. Onun yerine evet dedi, hayır dedi, onun yerine el kaldırdı, onun onaylamadığı eylemlere kalkıştı, evlendi onun yerine, onun yerine boşandı, ona sormadan sözler verdi, verilmiş sözlerden caydı. Bir büyü, sevgisizlikten örülmüş, ateşten bir gömlek gibi yıllar yılı taşındı sırtta...
Sayfa 7Kitabı okudu
Gerilerde kalan yaşamıma bir göz atmaktan kendimi alamıyorum. Bir dizi yanılgının tutsaklığında yaşanmış yıllar. Yaşamakla yaşamamak arasında. Nasılsa içine düşülmüş cangıl ortasında sağa sola savrulmalar, bocalayışlar, kuşkular, bir türlü bir yol ele geçirip dışarı çıkamayış. Ve hep sorulan soru: Ben buralara nereden geldim?
Sayfa 7Kitabı okudu