Ağlamakta geç kalmışız
Gülmek desen, o da bize erken
Yani anlayacağın;
Ne tam ağlayabildik gülmeyi beklerken
Ne de gülmeyi öğrenebildik ağlamak varken.
Çünkü ben seni; acı gününde de yanında olmak için sevmiştim. Her gün tekrar tekrar acıyı bana bırakarak gitmen için değil. Kime gidersen git; benim seni sevdiğim kadar kimse tarafından bu kadar güzel sevilmeyeceksin...
Ben de susuyorum şimdi geride benimle kalan ne varsa. Yarım kalmış aşka, yarınlara ertelenmiş sevdaya ve bir daha asla yaşanmayacak olan mutluluklara...