Mademki aşkın kapısı onlara kapalıydı, o hâlde başka kapıları açmak lâzımdı.
KALEM AĞLAMIŞ MENDİLİ YEN
kalem, ağlamış mendili yen,
kara lekeler,
bembeyaz sayfaya düşmüş, gam,
kim, silecek,
kara yazıyı,
silgisi yok, baştan sona kara
Yağmurlu bir pazar gününde
Kumdan kalelerim var yine
Topladım tüm umutlarımı bir bulut içine
Ben bugün yağıyorum
Kalkmaya mecalim yok, açmak için kapıları
Kırılan bu aynalar, hep de benim tarafımda
Yanımda ve arkamda, yere düşmüş şarkılarım
Dinlemeden henüz gidiyor gibiyim🍂
youtu.be/Tn5pxNKqZyc
Evlilik Romantizminden Nikah Realizmine Cinsel Açılım İhtiyacı
Doç. Dr. Emir Kaya
hf.asbu.edu.tr/tr/personel/doc...
19 yaşında, Amerika’da öğrenciydim. Benim yaşımda oğlu olan Türk bir abimiz bir gün şu beklenmedik haberi verdi: “Oğlanı evlendirdim”. İmrenmeyle karışık şaşırdım. “Nasıl, neden?” dedim. “Kız arkadaşı vardı. Aldım karşıma. ‘Oğlum’ dedim. ‘Bir kere zina etmendense on kere
Allah bazen de en güzel kapıları açmak için
Kulunu dar kapılardan geçirir
Sabır kapısından geçip beklemek lazım..
Ve unutma Rabbin vazgeçenlerin değil, sabredenlerin yanındadır...