Soğuk Savaş döneminin parlak yazarı orwell'ın politik kaygılarla kaleme alınmış distopik eseri.
Evet, pek çoğumuzun okuyup beğenip laykladığı, "efsane kitap yaa, tam bu zamanları anlatıyo ağğbi" diye övgü yarışına girdiği kült bir roman bu. Satış rekorları kırmasının ardında türünün başarılı bir örneği olmasının payı büyük olsa da, Stalin dönemi sovyet sistemini, hadi adını tam söyleyelim, komünizmi eleştirdiği için "parlatılmış" bir roman aslında.
Diktatörlük sisteminin henüz "batılı" ülkelere uğramadığı zamanlarda, dünyanın ikiye ayrıldığı bir dönemde, kapalı kutu sovyetlerin "uygarlık" yarışında tukaka edilmesinde büyük payı olmuş demek abartı olmaz sanırım. O dönemler Nobel edebiyat ödüllerinin de politikleştiği (gerçi her ödül politiktir), sosyalist sistemi ucundan kıyısından eleştiren herkesin bir şekilde ödüllendirildiği zamanlar.
1984 de bu türden bir sosyalizm eleştirisi işte. Sanki baskıların, big brother'ların, özel hayata müdahalenin, sansürün, yalanın kapitalist rejimde örnekleri yokmuş, olamazmış gibi, her türlü melanet Doğu'da yaşanırken, Batı cennetmiş gibi, Stalin katilken, Churchill ve Roosevelt barış elçisiymiş gibi çek pampa! Zamanında yiyen yemiş de, şimdilerde otoriterleşmek moda.
Big brother watchs all of us, big brothers in everywhere... iyi okumalar.
Isaac Asimov kitabı kazandıran Cep Kitapları Yayınevi, yazarın bilim kitaplarının yanı sıra, bilimkurgularından da basmayı ihmal etmemişti. 
Sonsuzluğun Sonu isimli romanına ek olarak, 
Dünya Hepimize Yeter ve Marslılar gibi öykü derlemelerini de okura sunan yayınevi günümüzde varlığını sürdürmese de, zamanında Asimov severleri bir hayli
