Türk Romanına Eleştirel Bir Bakış 2 kitabında, romanın sonundaki meşhur patoz sahnesini incelemiş. burada -eğer dikkatinizden kaçtıysa- güzel bilgiler var. hikayenin sanatsal zevkinden mahrum kalmamanız için aktarmak istiyorum :)
///
orhan kemal, bu sahneyi romanın
ÖZETLE,
'Nerede çağımızın altın kalbi, çağımızın altın kalbini arıyoruz.' düşüncesinde bir eser.
-Çocuk işçilere,
-İnsan dışı çalışma saatlerine,
-Düşünce yapısı değiştirilmiş tüm işçilere, ÖĞÜT.
-Kapitalizme,
-Patronlara,
-Siyasilere, TOKAT.
İnceleme için hiçbir şey yazamayıp sadece arka kapaktan alıntı yapma ihtiyacı duyacağım hiç aklıma gelmezdi. Ama kitap tam olarak bu;
Dimitris Sotakis, absürt bir vahşi kapitalizm hikayesi anlatırken paranın hegemonyası, kadercilik, vicdan ve mutluluk arayışı üzerine keskin bir eleştiri sunuyor.
Absürt tanımlamam Onur Ünlü'nün bazı filmleriyle sınırlı kaldığından sanırım, zaman zaman gözlerim fırladı yerinden, midem bulandı, şaşırmaya şaşırdım. Yazarın dengeside bahse değer bence. Vicdandan sıyrılarak tam da vicdanın ortasında bırakıyor okuyucu. Bu kitapla beraber 'keskin' kelimesi yeni bir boyut kazandı içimde.
Yorgos Lantimos'un Köpek Dişi adlı filmi de öneridir kitabın keskinliğinden etkilenenler için :)