amerika dünyaya hükmeden imparatorluk.fakat bu yolda çok büyük bedeller ödetiyorlar. afrika: afrikanın iki vahşi yüzü var biri gerçek doğası;aslanlar,timsahlar leoparlar gnular zebralar v.s diğeri amerika başta olmak üzere diğeri kapitalist ülkelerin yarattıkları cehennem.milyonlarca insan kapitalizmin egoları uğruna kurban ediliyor.kimi kurşunla.kimi açlıkla teker teker toplu bir şekilde.yok ediliyor.asyadada pek farklı değil bu güruh özellikle cehaletin olduğu her kitleyi çok kolay bir şekilde içten ele geçiriyor.sonrası çok hemde çok kötü oluyor.böl parçala yönet. bu konuda müslümanlar nasibini fazlasıyla alıyor.bukitap bir amerikan vatandaşı tarafından, amerikanın aç gözlülüğüyle dünyayı nasıl sömürdüğünü anlatıyor. şimdi sıra çin de. emperyalizmin vahşeti çok daha kötü sonuçlar doğuracak.
453 syf.
10/10 puan verdi
Öncelikle başarılı bir çeviri yapan rahmetli Halil İnalcığı saygı ve sevgiyle anıyorum..
ABD tarihi son iki yüzyılda dünya tarihine damgasını vurmuştur. Kıtanın gerçek sahibi Kızılderililer'in yerinden edilişinden itibaren dünya hâkimiyetine uzanan bir imparatorluğun ilginç hikâyesi... Yankeler... Kızılderililer...Zenciler...Köleler...işçi avcıları.. Başta Britanya'dan olmak üzere dünyanın her tarafından gelip bu bakir topraklara yerleşen göçmenler. Bir yandan demokrasinin, liberal değerlerin ve özgürlüğün görkemli yükselişi, diğer yandan dev sermayelerin gölgesi altında kapitalizmin vahşi ve acımasız yüzü.
Amerikalılar, dünyadaki uygarlıkların binlerce yıldan bu yana ürettiği bilgiyi ve teknolojiyi sanki başka bir gezegene ayak basmış dünyalılar gibi büyük bir ihtirasla bu topraklarda uygulamaya koyuldular. C Amerikan gülü, bütün görkemli ve güzel kokusuyla ancak etrafında büyüyen ilk tomurcukların feda edilmesiyle yetişebilir"di.
Komünist Manifesto dünyadaki öncü felsefi metinlerden biri olarak, tarihte köklü bir yere sahiptir. Beni şaşırtan ve hayal kırıklığına uğratan şey eserin ülkemizde okurlarla çok geç buluşabilmesi gerçeği oldu. Bunun bilgisini edindiğim uzun önsöz kısmı eser için bir hayli önem taşıyor. Eserin kendisi başlamadan evvel bulunan bu önsöz kısmında
SARI ÇİZMELER: LEYLA CİVİL'DE İNSAN GERÇEĞİ
Beni yazmaya yönlendiren Cengiz Gündoğdu Hocam derdi ki: " İnsan burnunun ucundaki cevheri göremez.” Bence de çok haklıydı. Belki de çevremizdeki değerleri anlamak için onlara uzaktan bakmak gerek.
Nerden mi aklıma geldi şimdi bu? Leyla Civil'in Sarı Çizmeler(1) öykü kitabını okuyorum. Kimi öyküleri beni çok etkiledi. Ben insandan umudu
Şikago mezbahaları
Uption Sinclair
kapitalizmin en vahşi evresinin yaşandığı kitabın geçtiği zamanlarda tüm işçiler tamamen kapitalistlerin insafına bırakılmıştı. Piyasanın acımasız koşulları insanları silindir gibi eziyor, bir köle gibi alınıp satılmalarına neden oluyordu.
yıl 1904 ...fabrika sizi alır ..etinizi ; kemiğinizi ; tırnağınızı
Şikago Mezbahaları yazıldığı dönemde büyük etkiler yaratmış bir eser. Yazarın büyük ve zorlu bir gözlem sürecinde yazdığı aslında bir çok bölümü gerçek olan bir kitap...Tam bir hayal kırıklığı...Amerikan rüyası...Amerika'daki işci sınıfında ki kadın, erkek, çocuk demeden saatlerce ve çok trajik bir paraya kullanılıp, kenara atılmalarının gerçek yüzü aslında. Kapitalizmin yuttuğu yaşamlar...Kitabı okurken mezbahalarda ki o sıcağı, kan kokusunu, o karlı yolları iliklerime kadar hissettim. Açlık, sefalet hepsi hat safhadaydı. Uzun bir süre bu sarsıcı etkisini unutmayacağım. Bir Steinbeck Gazap Üzümleri, bir Yu Hua Yaşamak tadında okudum.
Yazarın vermek istediği mesajları çok aşan, çok başarılı, çok güzel kurgulanmış. Kitabı okurken hep şunu düşündüm. Insan yaşamak zorunda kaldığı ülkede zamanla herşeyi kabul edebilir duruma geliyor. Kaybolmak, umutlarını yitirmek, kocaman bir boşlukta, cehennemin her katını yana yana geçmek...En lüks imkanlara sahip olan insanlar etrafında ve sen sadece kuru bir ekmek parçası için, ölmemek için; sevdigini unutmak pahasına, çocuğunu bir çamur deryasında boğulmak üzerine; o mezar ülkeye gömmek...Gerek var mı? Ülkeni terkedip fazla hayal kurmaya gerek var mı? Insanın doğası bu değil mi hep daha fazlasını istemek ve o imkanı yakalamayınca güçlülerin sivri topukları altında delik deşik olarak, az az yok olmak...
Gerçeğin acımasızlığı...